гладзь I ж. (ровная, гладкая поверхность) гладь;

марска́я г. — морска́я гладь

гладзь II ж. (род вышивки) гладь;

вышыва́ць гла́ддзю — вышива́ть гла́дью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канва́ ж., прям., перен. канва́;

вышыва́ць па ~ве́ — вышива́ть по канве́;

к. маста́цкага тво́ра — канва́ худо́жественного произведе́ния;

храналагі́чная к. — хронологи́ческая канва́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канва́, ‑ы, ж.

1. Рэдкая сятчатая тканіна, баваўняная або льняная, якая служыць асновай пры вышыванні крыжам. Вучыла бабка Ягася.. [Алаізу] і рукадзеллю: вышываць крыжыкамі па канве. Арабей.

2. перан. Аснова чаго‑н. Сюжэтная канва рамана. □ Цягнецца канва жыцця бесперапынна, і ўсё новыя ўзоры з’яўляюцца на ёй. Пестрак.

•••

Храналагічная канва — пералік падзей, размешчаных у парадку храналагічнай паслядоўнасці.

[Фр. canevas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

floss

[flɔs]

n.

1) шаўко́вае валакно́

2) шаўко́выя ні́ткі (каб вышыва́ць або́ чы́сьціць між зуба́мі)

3) шаўкаві́стыя валасы́ на катаху́ кукуру́зы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

е́лачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш.-ласк. да елка.

2. у знач. прысл. е́лачкай, у е́лачку. Пра узор у форме прамой лініі з паралельнымі рысачкамі, якія адыходзяць ад яе пад вуглом. Вышываць елачкай. □ Грузавік паскорыў ход, пакідаючы на пясчанай пыльнай дарозе дзве роўныя ў елачку сцяжынкі. Гамолка.

3. Пра адну са стадый развіцця лёну, хвашчу і пад., калі паяўляюцца бакавыя адросткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыць, шы́ю, шы́еш, шы́е; шы́ты; незак.

1. што. Вырабляць, змацоўваючы ніткай краі скроенай тканіны, скуры.

Ш. касцюм.

Ш. боты.

2. што і без дап. Змацоўваць, злучаць ніткай і інш. матэрыялам.

Ш. альбом.

Хірургу даводзіцца больш ш., чым рэзаць.

3. чым і па чым. Вышываць, расшываць.

Ш. гладдзю.

Шыта-крыта (разм.) — пра што-н. дрэннае, несамавітае, што застаецца ў тайне.

|| зак. сшыць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты (да 1 знач.).

|| наз. шыццё, -я́, н. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. шве́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Швейная майстэрня.

Швейная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шыць nähen vt; schnidern vt; stcken vt, vi (вышываць);

шыць на машы́не кравец. mit der Maschne nähen;

шыць сабе́ што-н. (ушвачкі, краўца) sich (D) etw. nähen lssen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kanwa

kanw|a

ж.

1. канва;

haftować na ~ie — вышываць на канве;

2. кніжн. аснова, канва;

3. геагр. контурная карта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бі́сер м. Glsperlen pl; Stftperlen plвыглядзе палачак); Stckperlen pl (для вышывання);

нані́зваць бі́сер Glsperlen ufreihen;

вышыва́ць бі́серам mit Glsperlen stcken;

сы́паць бі́сер пе́рад сві́ннямі Prlen vor die Säue wrfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

*На́вад, на́вод ’вышыўка’ (ТС). Ад водзіцьвышываць’ (ТС), што, відаць, адлюстроўвае спецыфічны спосаб вышыўкі, параўн. водзіць водзікі ’тс’ («сінодзікі водзілі на сороццы»); параўн., аднак, балг. дыял. навод ’працягванне нітак асновы праз бёрда і нічальніцы для ткання’, навотки ’тканне ў некалькі нічальніц («у фігуры»)’, нъвдтки ’тонкае палатно з узорамі па ім’, чэш. ηάυοά ’спосаб пратыкання, працягвання нітак асновы праз бёрда’, што ўтвораны ад праслав. *navestif navedę, якое ў шэрагу слав. моў ужываецца і ў якасці ткацкага тэрміна (Герай–Шыманьска, БЕ, 31, 1, 48–49).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)