распакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Вызваліць ад упакоўкі.

Р. багаж.

|| незак. распако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распако́ўванне, -я, н. і распако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чужы́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чужы, нетутэйшы чалавек; іншаземны вораг, захопнік.

Вызваліць родную зямлю ад чужынцаў.

|| ж. чужы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. чужы́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбрані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Вызваліць каго‑н. ад броні ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oswobodzić

зак. вызваліць;

oswobodzić kraj od nieprzyjaciół — вызваліць краіну ад ворага

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

устарані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; -ране́ны; зак.

1. што. Зжыць, ліквідаваць.

У. перашкоды.

2. каго (што). Звольніць, вызваліць (афіц.).

У. ад выканання абавязкаў.

|| незак. устараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. устаране́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адблы́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вызваліць, развязваючы, знімаючы вяроўку, нітку і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камісава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., каго (што) (разм.).

Вызваліць (вызваляць) на медыцынскай камісіі ад ваеннай службы, работы і пад. па стане здароўя.

К. раненага.

|| наз. камісава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амнісці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Вызваліць (вызваляць) па амністыі. Амнісціраваць засуджаных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́звалены

1. освобождённый, вы́свобожденный;

2. изба́вленный, освобождённый; вы́рученный;

3. уво́ленный, освобождённый;

1-3 см. вы́зваліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́звал ’вызваленне ад чаго-небудзь’ (Нас.). Рус. смал. вы́звол ’вызваленне, выручка’, укр. ви́звіл ’тс’. Безафіксальнае вытворнае ад вызваліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)