мастерови́тый

1. разг. уме́лы;

мастерови́тый челове́к уме́лы чалаве́к;

2. высокапрафесіяна́льны, высокапрафесі́йны; выда́тны;

мастерови́тый писа́тель высокапрафесіяна́льны (высокапрафесі́йны, выда́тны) пісьме́ннік;

мастерови́тый теа́тр высокапрафесіяна́льны (высокапрафесі́йны) тэа́тр;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Першажэ́дны ’выдатны, адмысловы’ (гродз., Жыв. НС). З польск. pierwszorzędny ’адзін з першых, галоўны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

excellent [ˈeksələnt] adj. выда́тны, ве́льмі до́бры;

excellent service выда́тны сэ́рвіс;

What an excellent idea! Якая цудоўная ідэя!;

She speaks excellent Swedish. Яна выдатна размаўляе па-шведску.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

classic​2 [ˈklæsɪk] adj.

1. класі́чны, анты́чны

2. даскана́лы, выда́тны; элега́нтны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

érstklassig

a першакла́сны, выда́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

eminént

a выда́тны; зна́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

brillant

[-'jant]

a бліску́чы, выда́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

überdurchschnittlich

a незвыча́йны; выда́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

prominént

a выда́тны, зна́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

celebrity [səˈlebrəti] n.

1. славу́ты/выда́тны/вядо́мы чалаве́к

2. славу́тасць, шыро́кая папуля́рнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)