бары́ш
(цюрк. baryš)
1) пачастунак пасля куплі-продажу, заключэння здзелкі;
2) прыбытак, выгада ад якой-н. гандлёвай здзелкі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
profit1 [ˈprɒfɪt] n.
1. прыбы́так, дахо́д;
gross profit валавы́ дахо́д;
net profit чы́сты прыбы́так
2. fml кары́сць, вы́гада;
It would be your profit. Гэта будзе табе карысна.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mileage [ˈmaɪlɪdʒ] n.
1. адле́гласць (у мілях), про́йдзеная аўтамабі́лем;
What mileage did you do yesterday? Якую адлегласць вы праехалі ўчора?
2. прабе́г аўтамабі́ля на адзі́нку гару́чага
3. кары́сць, вы́гада
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
інтарэ́с
(польск. interes, ад с.-лац. interesse)
1) цяга да чаго-н., зацікаўленасць чым-н. (напр. і. да літаратуры);
2) карысць, выгада; патрэбнасць (напр. практычны і.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
экано́мія
(гр. oikonomia = загадванне гаспадаркай)
1) ашчаднасць, беражлівасць пры расходаванні чаго-н.;
2) уст. памешчыцкая гаспадарка капіталістычнага тыпу;
3) выгада, якая атрымліваецца пры ашчадным расходаванні чаго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Дабы́так ’пажыткі, дабро’. Агульнаславянскае слова. Параўн. ст.-рус. добытъкъ ’маёмасць’, ’здабыча’, ст.-укр. добытокъ ’жывёла’, укр. доби́ток ’рабунак, здабыванне’, добито́к ’буйная рагатая жывёла’, добуто́к ’набытак’, добу́тки ’ягняты, цяляты і да т. п.’, ст.-чэш. dobytek ’свойская жывёла’, ’скаціна, дабро’, чэш. dobytek, славац. dobytok, польск. dobytek ’маёмасць’, ’свойская жывёла’, ’прыбытак, выгада’, балг. доби́тък ’свойская жывёла; скаціна’, макед. добиток ’жывёла’, серб.-харв. доби́так ’прыбытак; выгада’. Прасл. *dobytъkъ — вытворнае з суф. ‑ъkъ ад дзеепрым. прош. ч. *dobytъ (ад дзеяслова *dobyti). Для слоў гэтай групы прымаюць развіццё семантыкі: ’маёмасць’ > ’скаціна’. Падрабязны агляд у Трубачова, Эт. сл., 5, 49. Цікава, што ў рус. мове гэта слова вядома толькі ў старых помніках; у сучаснай мове, паводле Трубачова, няма. Але параўн. у СРНГ, 8, 82: добы́ток ’дзіця’ (кастр.), магчыма, іранічнае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пазы́чыць ’даць каму-н. што-н. у доўг; узяць у каго-н. што-н. у доўг, на час’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., Шпіл., Мядзв., Бессон., Шат.), позы́чыць (ТС). Рус. зах. позы́чить ’тс’, ст.-рус. позычити (XIV ст.). З польск. pożyczyć ’браць, даваць у доўг’ ад pożytek ’карысць, выгада’ (Фасмер, 3, 304). Адносна ‑з‑ гл. зычыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выго́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. пераважна мн. (выго́ды, ‑аў). Усё, што задавальняе максімальныя запатрабаванні, чым зручна карыстацца. Кватэра з выгодамі. □ Добры хутар! Месца вясёлае, усе выгоды пад рукою. Тут табе і зямля, і паша, і дровы. Колас.
2. Прыволле. У калгасе на выгодзе, На палянцы ля крыніцы Разышліся ў карагодзе Маладыя жарабіцы. Крапіва.
3. Абл. Выгада (у 1 знач.). [Алесь:] — У маёй прапанове ёсць рызыка, але ёсць і велізарная выгода. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтарэ́с
(польск. interes, ад с.-лац. interesse)
1) цяга да чаго-н., зацікаўленасць чым-н. (напр. і. да літаратуры);
2) карысць, выгада; патрэбнасць (напр. практычны і.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
экано́мія
(гр. oikonomia = загадванне гаспадаркай)
1) ашчаднасць, беражлівасць пры расходаванні чаго-н.;
2) уст. буйная памешчыцкая гаспадарка;
3) выгада, якая атрымліваецца пры ашчадным расходаванні чаго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)