зіпу́н, ‑а, м.

Старадаўняя верхняя сялянская вопратка ў выглядзе кафтана з даматканага сукна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

czamarka

ж. венгерка (вопратка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рыба́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыбака, належыць яму. Рыбачая лодка. Рыбачая вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяру́га, -і, ДМ -ру́зе, мн. -і, -ру́г, ж. (разм.).

Грубая тоўстая тканіна; вопратка з такой тканіны.

|| памянш. дзяру́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

|| прым. дзяру́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мана́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манаха, манаткі, належыць ім. Манаскі ордэн. Манаская вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буцве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Трухлець, гнісці, прэць.

Буцвее вопратка ад доўгага ляжання.

|| зак. збуцве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

|| наз. буцве́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ку́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Кароткая верхняя вопратка, якая зашпільваецца на гузікі ці на маланку.

|| памянш. ку́ртачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ку́ртачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Túnika

f -, Túniken туні́ка (вопратка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рэпетыцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпетыцыі. Рэпетыцыйны час. // Прызначаны для рэпетыцыя. Рэпетыцыйны пакой. Рэпетыцыйная вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ума́зацца, умажуся, умажашся, умажацца; зак.

Запэцкацца, забрудзіцца, вымазацца ў што‑н., чым‑н. Умазалася вопратка ў дзёгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)