everlasting

[,evərˈlæstɪŋ]

1.

adj.

ве́чны; бяско́нцы

2.

n.

ве́чнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бяссме́ртны, ‑ая, ‑ае.

1. Які вечна жыве: неўміручы. Народ бяссмертны.

2. Выс. Які застаецца назаўсёды ў памяці людзей; незабыўны. Бяссмертны подзвіг. □ Ён [Ленін] — жывы, ён — бяссмертны, ён — вечны. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ізве́чны ’вечны’ (Нас.). Са ст.-рус. извѣчныи (канец XIV ст.), утворанага ад прыслоўя извѣку з суф. ‑ьн‑ (Шанскі, 2, I, 23).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

odpoczywanie

н. адпачыванне, адпачынак; рэл. вечны спакой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

überzeitlich

a ве́чны, які́ не зале́жыць ад ча́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

imperishable

[ɪmˈperɪʃəbəl]

adj.

1) ве́чны, непару́шны; незруйнава́льны

2) які́ ня псуе́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

этэрні́т

(ад лац. aeternus = вечны)

дахавы матэрыял (шыфер), які вырабляецца з сумесі азбесту і цэменту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ча́ша, -ы, мн. -ы, чаш, ж.

1. Старадаўняя круглая пасудзіна для піцця; кубак для віна (уст., паэт.).

Сярэбраная ч.

2. Якая-н. пасудзіна, ёмішча круглай формы.

У бронзавай чашы гарэў Вечны агонь.

3. перан. Вялікі натуральны або штучны рэзервуар.

Сіняя ч. возера.

◊

Дом — поўная чаша — багаты, заможны.

Перапоўніць чашу цярпення (высок.) — пазбавіць сіл, магчымасці цярпець, выносіць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Векаві́сты, векуі́сты ’вечны’ (Шн.). Запазычанне з польск. wiekuisty ’тс’ (да wiek ’век’; гл. Брукнер, 615). У бел. помніках слова векуистый вядома з XV ст. (гл. Булыка, Запазыч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рухаві́к, -ка́ м., в разн. знач. дви́гатель;

○ р. уну́транага згара́ння — дви́гатель вну́треннего сгора́ния;

ве́чны р. — ве́чный дви́гатель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)