wers

м. літ. верш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вершазна́ўства, ‑а, н.

Навука пра верш і вершаскладанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэтра́метр, ‑а, м.

У антычным вершаскладанні — чатырохпольны верш.

[Грэч. tetrametron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

александры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з Александрыяй як з цэнтрам эліністычнай культуры. Александрыйскі музей. Александрыйская бібліятэка.

•••

Александрыйскі верш гл. верш.

Александрыйская папера гл. папера.

Александрыйскі стручок гл. стручок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анапесты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з анапестаў. Анапестычны верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцірадко́ўе, ‑я, н.

Верш або страфа з пяці радкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубры́ць, зубру́, зу́брыш, зу́брыць; незак., што (разм.).

Завучваць механічна, не ўнікаючы ў сэнс.

З. верш.

|| зак. вы́зубрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны і зазубры́ць, -зубру́, -зу́брыш, -зу́брыць; -зу́браны.

|| наз. зубрэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́мучыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак. (разм.).

1. што. З цяжкасцю, з намаганнем зрабіць, стварыць.

В. згоду.

В. верш.

2. каго. Знясіліць, змардаваць.

В. каня далёкай дарогай.

|| незак. выму́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

verse

[vɜ:rs]

n.

1) верш -а m.

2) радо́к ве́рша

3) страфа́ f.

4) верш -а m. (у Бі́бліі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

экспро́мт м Improvisatión [-vi-] f -, -en; Stégreifdichtung f -, -en (верш)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)