фо́рдэк, ‑а, м.

Складны пад’ёмны верх у экіпажы.

[Ням. Vordeck.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́рад¹, -у, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Пярэдняя частка чаго-н.

П. сукенкі.

2. Тое, што і перадок (у 1 знач.).

3. звычайна мн. Частка абутку, што ахоплівае верх ступні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hood [hʊd] n.

1. капюшо́н, капту́р

2. складны́ верх (аўтамабіля); AmE капо́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zatriumfować

зак. перамагчы; узяць верх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чарэ́нь ж. (в русской печи)

1. под м.;

2. верх пе́чи; лежа́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кібі́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кібіткі. Кібітачны верх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывяршы́ць, ‑вяршу, ‑вершыш, ‑вершыць; зак., што.

Зрабіць верх (стога), завяршыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верхоту́ра ж., прост., шутл. верх, род. ве́рха м., верхату́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завяршы́ць, -вяршу́, -ве́ршыш, -ве́ршыць; -ве́ршаны; зак., што.

1. Зрабіць верх у чым-н.

З. стог.

2. Давесці да канца, закончыць, скончыць.

З. сяўбу.

З. вучобу.

|| незак. завярша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. завяршэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cap​2 [kæp] v.

1. надзява́ць ша́пку; пакрыва́ць верх

2. крыць; узя́ць верх; перагна́ць, перасягну́ць

3. sport прыня́ць у склад/саста́ў кама́нды

♦

cap an anecdote расказа́ць яшчэ́ больш сме́шную гісто́рыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)