каф

(англ. caf, ад cost and freight = вартасць і фрахт)

від знешнегандлёвага дагавору, калі ў цану тавару ўключаюцца яго вартасць і вартасць марскіх перавозак (фрахту) да порта прызначэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

меново́й менавы́;

менова́я торго́вля менавы́ га́ндаль;

менова́я сто́имость менава́я ва́ртасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяшо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Разм. Нізкая цана, невысокая вартасць чаго‑н. Купіць па дзяшоўцы. // Недарагі тавар, дзяшовая рэч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

asset [ˈæset] n.

1. кашто́ўнасць, ва́ртасць

2. pl. assets акты́ў; маёмасць

3. ко́зыр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

VAT [ˌvi:eɪˈti:, væt] n. BrE (скар. ад value added tax) пада́так на прыба́вачную ва́ртасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кры́тыка ’абмеркаванне з мэтай ацаніць вартасць’ (ТСБМ). Запазычанне праз рускую мову (рус. критика) з франц. critique (Шанскі, 2, 8, 398).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзесяцірублёвы

1. (вартасць) Zéhnrubel-;

2. (кошт) zehn Rúbel wert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кошт, цана, вартасць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

каштава́ць¹, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Мець тую ці іншую цану, грашовую вартасць.

Кніга каштуе дзесяць рублёў.

2. Абыходзіцца ў якую-н. суму, затрачвацца на што-н.

Адпачынак каштуе мне дорага.

3. перан. Патрабаваць якіх-н. намаганняў.

Даследаванне каштавала мне шмат здароўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бясцэ́ннасць, ‑і, ж.

1. Тое, чаму няма цаны, высокая каштоўнасць чаго‑н. Бясцэннасць скарбаў сусветнай культуры.

2. Тое, што страціла сваю вартасць, стала малакаштоўным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)