stabíl

a усто́йлівы, стабі́льны

éine ~e Währung — усто́йлівая валю́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паўнацэ́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае поўную, нармальную цэннасць (пра грошы, валюту). Паўнацэнная валюта.

2. Які мае ўсе неабходныя прыкметы, якасці. Паўнацэнныя кармы. Паўнацэнны твор. □ Але ўжо такая была натура ў Янкі: паўнацэнным чалавекам ён адчуваў сябе толькі тады, калі знаходзіўся ў коле сваіх сяброў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stable​3 [ˈsteɪbl] adj. усто́йлівы, трыва́лы, мо́цны, стабі́льны;

stable peace трыва́лы мір;

stable currency усто́йлівая валю́та;

I want a stable job. Мне патрэбна штатная пасада.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

курс¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Напрамак руху, шлях (карабля, самалёта і пад.).

Самалёт узяў к. на поўдзень.

2. перан. Кірунак якой-н. палітычнай, грамадскай дзейнасці.

К. на раззбраенне.

Знешнепалітычны к.

3. Цана, па якой прадаюцца (купляюцца) каштоўныя паперы, валюта.

Валютны к.

Змагацца за ўстойлівы к. рубля.

◊

У курсе чаго (быць) і ў курс чаго (увайсці, увесці) — пра дасведчанасць у чым-н.

|| прым. курсавы́, -а́я, -о́е.

К. рух.

Курсавая табліца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АКРАТЭ́РЫЙ

(ад грэч. akrotērion вяршыня, франтон),

скульптурны элемент арх. дэкору, які завяршае вуглы франтонаў арх. збудавання, створанага з выкарыстаннем класічнага ордэра. Узнік у антычнасці, у розныя эпохі набываў своеасаблівую трактоўку: квіятон (готыка), пальмета (рэнесанс), валюта, арнаментальная кампазіцыя (барока), абеліск, статуя, грыфон, ваен. атрыбуты (класіцызм) і інш.

т. 1, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

circulation

[,sɜ:rkjəˈleɪʃən]

n.

1) цыркуля́цыя f., кругаваро́т, абаро́т -у m.

2) пашыра́ньне, распаўсю́джваньне n.

3) валю́та f., гро́шы ў абаро́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

інтэрвалю́та

(ад інтэр- + валюта)

грашовыя знакі іншаземных краін, а таксама крэдытныя і плацежныя дакументы, выражаныя ў іншаземных грашовых адзінках і прынятыя ў міжнародных разліках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

volute

[vəˈlu:t]

1.

n.

1) сьпіра́ль f.; скру́так -ка m.

2) Archit. валю́та f.

3) Zool. сьпіра́льная ра́кавінка (сьлімака́)

2.

adj.

скру́чаны; сьпіра́льны

a volute spring — сьпіра́льная спружы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

твёрдый прям., перен. цвёрды;

твёрдое наме́рение цвёрды наме́р;

твёрдые це́ны цвёрдыя цэ́ны;

твёрдая валю́та цвёрдая валю́та;

твёрдый согла́сный лингв. цвёрды зы́чны;

в здра́вом уме́ и твёрдой па́мяти пры сваі́м ро́зуме і цвёрдай па́мяці;

он не твёрд в орфогра́фии ён не цвёрда ве́дае арфагра́фію;

твёрдый знак цвёрды знак;

◊

стоять на твёрдой по́чве стая́ць на цвёрдай гле́бе (цвёрдым гру́нце).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zwój, zwoju

м.

1. скрутак;

zwój pergaminu — скрутак пергаменту;

2. клубок;

zwój lin — мар. бухта;

3. арх. валюта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)