niewymienialny

niewymienialn|y

неабарачальны;

waluta ~a — неабарачальная валюта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

foreign exchange [ˌfɒrənɪksˈtʃeɪndʒ] n.

1. заме́жная валю́та;

the main source of foreign exchange гало́ўная крыні́ца заме́жнай валю́ты

2. абме́н валю́ты, ме́сца абме́ну валю́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stabíl

a усто́йлівы, стабі́льны

éine ~e Währung — усто́йлівая валю́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паўнацэ́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае поўную, нармальную цэннасць (пра грошы, валюту). Паўнацэнная валюта.

2. Які мае ўсе неабходныя прыкметы, якасці. Паўнацэнныя кармы. Паўнацэнны твор. □ Але ўжо такая была натура ў Янкі: паўнацэнным чалавекам ён адчуваў сябе толькі тады, калі знаходзіўся ў коле сваіх сяброў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stable​3 [ˈsteɪbl] adj. усто́йлівы, трыва́лы, мо́цны, стабі́льны;

stable peace трыва́лы мір;

stable currency усто́йлівая валю́та;

I want a stable job. Мне патрэбна штатная пасада.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

курс¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Напрамак руху, шлях (карабля, самалёта і пад.).

Самалёт узяў к. на поўдзень.

2. перан. Кірунак якой-н. палітычнай, грамадскай дзейнасці.

К. на раззбраенне.

Знешнепалітычны к.

3. Цана, па якой прадаюцца (купляюцца) каштоўныя паперы, валюта.

Валютны к.

Змагацца за ўстойлівы к. рубля.

◊

У курсе чаго (быць) і ў курс чаго (увайсці, увесці) — пра дасведчанасць у чым-н.

|| прым. курсавы́, -а́я, -о́е.

К. рух.

Курсавая табліца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АКРАТЭ́РЫЙ

(ад грэч. akrotērion вяршыня, франтон),

скульптурны элемент арх. дэкору, які завяршае вуглы франтонаў арх. збудавання, створанага з выкарыстаннем класічнага ордэра. Узнік у антычнасці, у розныя эпохі набываў своеасаблівую трактоўку: квіятон (готыка), пальмета (рэнесанс), валюта, арнаментальная кампазіцыя (барока), абеліск, статуя, грыфон, ваен. атрыбуты (класіцызм) і інш.

Акратэрыі.

т. 1, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэрвалю́та

(ад інтэр- + валюта)

грашовыя знакі іншаземных краін, а таксама крэдытныя і плацежныя дакументы, выражаныя ў іншаземных грашовых адзінках і прынятыя ў міжнародных разліках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

circulation

[,sɜ:rkjəˈleɪʃən]

n.

1) цыркуля́цыя f., кругаваро́т, абаро́т -у m.

2) пашыра́ньне, распаўсю́джваньне n.

3) валю́та f., гро́шы ў абаро́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

volute

[vəˈlu:t]

1.

n.

1) сьпіра́ль f.; скру́так -ка m.

2) Archit. валю́та f.

3) Zool. сьпіра́льная ра́кавінка (сьлімака́)

2.

adj.

скру́чаны; сьпіра́льны

a volute spring — сьпіра́льная спружы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)