уціхамі́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. каго-што. Супакоіць, зменшыць сілу праяўлення чаго-н.

У. дзяцей.

У. злосць.

2. каго. Сілай супакоіць; задушыць (бунт, паўстанне і пад.).

У. бунтаўшчыкоў.

3. каго-што. Падпарадкаваць сваёй волі; утаймаваць.

У. стыхію.

У. раз’юшанага быка.

|| незак. уціхамі́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уціхамі́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

insurrection

[,ɪnsərˈekʃən]

n.

паўста́ньне n., бунт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rising [ˈraɪzɪŋ] n.

1. паўста́нне, бунт

2. пад’ём

3. усхо́д, узыхо́д;

the rising of the sun узыхо́д со́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Empörung

f -, -en

1) абурэ́нне

2) бунт, мяце́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

strangle [ˈstræŋgl] v.

1. душы́ць, даві́ць;

a strangled cry заглу́шаны плач

2. заглуша́ць, прыглуша́ць;

strangle an insurrection задушы́ць бунт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бунтава́ць

(польск. buntować, ад ням. Bund = звязак)

1) падымаць бунт, удзельнічаць у бунце;

2) перан. выказваць крайнюю незадаволенасць, пратэставаць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

rebellion [rɪˈbeljən] n.

1. (against) паўста́нне, мяце́ж, бунт;

an armed rebellion узбро́енае паўста́нне

2. адкры́тае непадпара́дкаванне, супраціўле́нне, процідзе́янне (чаму-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rebellion

[rɪˈbeljən]

n.

1) бунт -у m.

2) паўста́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гало́дны húngrig, Húnger-;

быць гало́дным húngrig sein, Húnger háben;

гало́дны бунт Húngerrevolte [-vɔl-];

гало́дны паёк Húngerration f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Перабунтава́ць ’перабіць размову’ (Гарэц.), ’пераблытаць, збіць з ліку, перашкодзіць’ (Юрч., Нас.), пірібунто́вывыць ’пераблытваць’, ’перашкаджаць’ (Юрч. СНЛ), ’зрабіць мутным’ (Нас.). Да пера- і бунт 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)