бунтава́ць
(польск. buntować, ад ням. Bund = звязак)
1) падымаць бунт, удзельнічаць у бунце;
2) перан. выказваць крайнюю незадаволенасць, пратэставаць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)