банда́рня, ‑і, ж.

Майстэрня, дзе вырабляюць бочкі, цабры, дзежы і пад. У вільготнай шэрані перад.. [Кавалёвым] вырысоўваліся будынкі смалакурні, бандарні, новая будоўля дзягцярні. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Заняць пад будынкі які‑н. участак зямлі. Гэта была прыгожая мясціна, якую Каспар забудаваў пасля вызвалення ад немцаў. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заі́нелы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты інеем. Заінелае акно. □ У начной шэрані значыліся то заінелыя голыя бярозы, то дачныя будынкі, то мачты з правадамі высокага напружання. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пастройка, постройка, пострбикі, пустрбика ’будынак, будынкі’ (Янк. 1, Тарн., Сл. Брэс., Ян.; лудз., Сл. ПЗБ). З рус. постройка ’тс’. Пашырэнне слова, відаць, было звязана з уключэннем Беларусі ў тэрыторыю Расійскай імперыі ў XVIII ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няхі́тра,

1. Прысл. да няхітры.

2. безас. у знач. вык. Проста, нескладана. [Леанід Ахрэмавіч:] — Выстраіць жа будынкі, якія б яны ні былі, уздоўж, скажам, нашага бальшака няхітра. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Навесці лад у гаспадарцы; абжыцца, адбудавацца. Тыя, хто быў перасяліўся на хутары раней, цяпер ужо абладзіліся, панакрывалі неяк саломай будынкі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папарахне́ць, ‑ее; зак.

Разм. Стаць спарахнелым, трухлявым — пра ўсё, многае. [Нахлябіч] паглядзеў навокал ды і кажа: гумно.. ваша ледзьве ліпіць, ды і ўсе будынкі папарахнелі, зараз параскідаюцца. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́ляр

(польск. mularz, ад с.-в ням. mūraere)

1) рабочы, які ўзводзіць будынкі з цэглы або каменю;

2) пячнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палафі́ты

(іт. palafitte)

асобныя будынкі або цэлыя паселішчы, пабудаваныя на сваях па́лях з драўляным памостам над вадою або балотам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

lofty [ˈlɒfti] adj. fml

1. ве́льмі высо́кі (пра будынкі, горы і да т.п.)

2. узвы́шаны, узнёслы;

lofty style узнёслы стыль;

lofty principles/ideals высакаро́дныя пры́нцыпы/ідэа́лы

3. высакаме́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)