«ЗА́ЯЦ-БЯЛЯ́К»
(«Schneehase»),
кодавая назва карнай аперацыі
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«ЗА́ЯЦ-БЯЛЯ́К»
(«Schneehase»),
кодавая назва карнай аперацыі
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
спабо́рніцтва, ‑а,
1.
2. Масавы сацыялістычны грамадскі рух працоўных, накіраваны на выкананне і перавыкананне планаў шляхам павышэння прадукцыйнасці працы і ўдасканалення вытворчасці.
3.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
«ГЕ́РМАН»
(«Herman»),
кодавая назва карнай аперацыі
І.П.Хаўратовіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АДЭ́СЫ АБАРО́НА 1941,
вялася войскамі Асобнай Прыморскай арміі (
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БЕЛАРУ́СКІ ШТАБ ПАРТЫЗА́НСКАГА РУ́ХУ
(
рэспубліканскі орган
Літ.:
Калинин П.З. Партизанская республика. 3 изд.
Артемьев И.Н. В эфире партизаны. М., 1971;
Брюханов А.И. В штабе партизанского движения.
А.Л.Манаенкаў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
А́РМІЯ ЛЮДО́ВА
(АЛ; Armia Ludowa
узброеныя
Л.В.Лойка.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
будава́ць, будую, будуеш, будуе;
1. Ставіць, мураваць, рубіць дом, узводзіць будынак, збудаванне.
2.
3. У думках намячаць, ствараць (планы, здагадкі і пад.).
4. Асноўваць, базіраваць на чым‑н.
5. Вычэрчваць якую‑н. геаметрычную фігуру на аснове зададзеных памераў.
6. Састаўляць, складаць што‑н., адбіраючы і размяшчаючы пэўным чынам, у пэўным парадку, сістэме матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЯЛЫ́НІЦКІЯ АПЕРА́ЦЫІ 1943,
наступальныя баі Магілёўскага
У выніку 1-й аперацыі, праведзенай у ноч на 13
У выніку Бялыніцкіх аперацый партызаны амаль поўнасцю вызвалілі Бялыніцкі
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
дзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Рабіць што‑н., займацца чым‑н.
2.
3.
4. Быць спраўным, працаваць, функцыяніраваць (пра механізмы, апараты, часткі цела і пад.).
5. Мець сілу, абавязваць рабіць пэўным чынам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фронт, ‑у,
1. Строй салдат, войск.
2. Звернуты да непрыяцеля край баявога размяшчэння войск або асобнай вайсковай адзінкі.
3. Месца, раён ваенных дзеянняў і размяшчэння войск у час вайны, у процілегласць тылу.
4. Самае вялікае воінскае злучэнне ў ваенны час.
5.
6. У метэаралогіі — зона падзелу паміж рознымі паветранымі масамі.
7.
•••
[Ад лац. frons, frontis — лоб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)