аддава́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дае́; незак.

1. чым (разм.). Мець які-н. прысмак, пах і пад.

Бочка аддае рыбай.

2. перан. Нагадваць што-н., мець адценне, рысы чаго-н.

У канцы жніўня ночы аддавалі ўжо восенню.

Думка аддае даўніной.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Кву́ха ’вялікая бочка’ (Бяльк.). Да *квасуха. Параўн. кваска ’бочка невялікіх памераў’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уме́рзнуць сов.

1. (во что-л.) вмёрзнуть;

бо́чка ўме́рзла ў лёд — бо́чка вмёрзла в лёд;

2. (затвердеть на большую глубину) промёрзнуть;

зямля́ мо́цна ўме́рзла — земля́ си́льно промёрзла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смо́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад смаліць ​1.

2. у знач. прым. Апрацаваны смалой, насычаны ёй. Смоленая бочка. Смоленая лодка. Смолены канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

barrel [ˈbærəl] n.

1. бо́чка, бо́чачка;

a barrel of beer бо́чка пі́ва

2. ба́рэль (мера сыпкіх, вадкіх і іншых матэрыялаў)

3. mil. ду́ла, ствол

♦

a barrel of laughs iron. шмат сме́ху;

get/have smb. over a barrel infml прыпе́рці/прыці́снуць каго́-н. да сцяны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

накаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

1. Коцячыся, наткнуцца, ускаціцца на каго-, што-н.

Бочка накацілася на нагу.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Коцячыся, набегчы, пакрыць сабою.

Хваля накацілася на бераг.

3. перан. Нечакана ўзнікнуўшы, ахапіць.

Бяда раптоўна накацілася на вёску.

|| незак. нако́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бачу́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Маленькая бочка. Набіралі [суседзі] ля калодзежа халодную ваду ў глякі і бачуркі — каб хапіла да вечара. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Насыпня́ ’бочка для захавання збожжа’ (Клім.). У выніку семантычнай кандэнсацыі спалучэння насыпная) бочка ’тс’ (палес., З нар. сл.; ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

śledziówka

ж. бочка (з-пад селядцоў); селядзёўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

baryła

ж.

1. бочка;

2. перан. таўстун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)