санінспе́ктар, ‑а, м.

Санітарны інспектар. Санінспекгары не ведалі, напэўна, што большасць будучых жыхароў другога корпуса, перш чым трапіць у дзетдом, прайшла, як кажуць, агонь, ваду і медныя трубы. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мажарыта́рны

(фр. majoritaire, ад majorite = большасць)

заснаваны на большасці (напр. м-ая сістэма выбараў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Капаві́шча ’месца старажытнага суда’ (Гарб.). Ал капішча (гл.). Відавочна, суды, рашэнні прымаліся каля культавага храма, дзе збіралася большасць жыхароў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

небаскро́б, ‑а, м.

Вельмі высокі шматпавярховы будынак. Гмахі небаскробаў. □ Тут [у Эдмантоне] не было ніводнага небаскроба, большасць дамоў не ўзнімалася вышэй двух паверхаў, некаторыя вуліцы, асабліва на ўскраінах, не былі нават забрукаваны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсалю́тны absolút, únbedingt; únbeschränkt (неабмежаваны);

абсалю́тная бо́льшасць absolúte Méhrheit;

абсалю́тная мана́рхія absolúte [únumschränkte] Monarchíe;

абсалю́тнае паслушэ́нства únbedingter Gehórsam

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Mehr

n -(s)

1) лі́шак, рэ́шта, аста́так; прыбы́так

2) бо́льшасць, перава́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

no​1 [nəʊ] n. (pl. noes)

1. адмо́ва, адмо́ўнае рашэ́нне

2. the noes галасы́ су́праць;

The noes have it! Большасць супраць!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

silent majority [ˌsaɪləntməˈdʒɒrəti] n. the silent majority маўклі́вая бо́льшасць; joc. насе́льнікі таго́ свету

♦ join the silent majority адпра́віцца да про́дкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przygniatający

przygniatając|y

1. прыгнятальны;

2. пераважны;

~a większość — пераважная большасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бацы́лы

(лац. bacillum = палачка)

палачкападобныя бактэрыі, сярод якіх большасць з’яўляецца ўзбуджальнікамі інфекцыйных хвароб (напр. туберкулёзныя б.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)