effulgent

[ɪˈfʌldʒənt]

adj.

бліску́чы, прамяні́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гля́нцавы, ‑ая, ‑ае.

1. Пакрыты глянцам; бліскучы. Глянцавая фотапапера.

2. Які прыдае глянец, прызначаны для навядзення глянцу. Глянцавая сажа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыбу́н

(лац. tribunus)

бліскучы прамоўца, публіцыст, грамадскі дзеяч.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

blink

~ und blank — бліску́чы; блішча́ць чыстато́й [чысцінёй]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

серабро́, -а́, н.

1. Каштоўны бліскучы метал шаравата-белага колеру.

2. зб. Вырабы з гэтага металу.

Сталовае с. (посуд, сталовыя прыборы). Упрыгажэнні з серабра.

Нашы спартсмены заваявалі с. (сярэбраныя медалі; разм.).

3. Дробная разменная манета са сплаву з гэтым металам або нікелем.

Заплаціць серабром.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gorgeous [ˈgɔ:dʒəs] adj. infml цудо́ўны, ве́льмі прыва́бны; бліску́чы;

What a gorgeous day! Які цудоўны дзень!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lustrous

[ˈlʌstrəs]

adj.

1) блішча́сты, бліску́чы

2) глянцаві́ты

3) Figur. сьве́тлы; выда́тны; надзвыча́йны, бліску́чы (пра дасягне́ньні, кар’е́ру)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трыу́мф

(лац. triumphus)

бліскучы поспех, урачыстасць з выпадку выдатнай перамогі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

schmíssig

a разм. бліску́чы, выда́тны, з разма́хам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spíegelblank

a

1) гла́дкі як лю́стра, бліску́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)