гусачо́к, ‑чка, м.

Беларускі народны танец, блізкі да карагода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юро́дзівы, -ая, -ае.

1. Дурнаваты, блізкі да вар’яцтва.

Ю. хлопец.

2. у знач. наз. юро́дзівы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Ва ўяўленні рэлігійных людзей: вар’ят, які валодае дарам прадказання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

akin [əˈkɪn] adj. fml (to)

1. ро́дны, свая́цкі

2. падо́бны, блі́зкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тарба́н, ‑а, м.

Струнны шчыпковы музычны інструмент, блізкі да бандуры.

[Ад іт. tiorba.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лілава́ты, ‑ая, ‑ае.

З ліловым адценнем, па колеру блізкі да ліловага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́весць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Літаратурна-мастацкі твор; эпічны жанр, блізкі да апавядання і рамана.

2. Апавяданне пра якую-н. падзею ў яе паслядоўным развіцці.

Уважліва слухалі сумную а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́дзіч, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Член роду¹ (у 1 знач.).

2. Сваяк, чалавек, блізкі па паходжанні (разм.).

|| ж. ро́дзічка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўдрымо́та, ‑ы, ДМ ‑моце, ж.

Стан, блізкі да дрымоты. Цяжкая напаўдрымота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найбліжэ́йшы (найвыш. ст ад блізкі) der állernächste

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свая́цкі, -ая, -ае.

1. Заснаваны на сваяцтве, які мае адносіны да сваяцтва.

Сваяцкія адносіны.

2. Блізкі па агульнасці паходжання.

3. Уласцівы сваякам, блізкім людзям; сардэчны, цёплы.

С. прыём гасцей.

|| наз. свая́цкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)