◎ Пу́таніна ’блытаніна’ (Гарэц., Шат.). Да пу́таць ’путаць; блытаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

блы́танне ср.

1. пу́тание, спу́тывание;

2. смеше́ние, сме́шивание;

3. пу́тание;

4. пу́тание;

5. впу́тывание;

6. пу́тание;

1-6 см. блы́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блы́таны

1. пу́танный, спу́танный;

2. сме́шанный;

3. прил. пу́таный;

4. прил. пу́таный;

5. впу́танный;

1-5 см. блы́таць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Брыта́ць 1 ’закілзаць’ (Шпіл., Нас.). Рус. брота́ть, заброта́ть, укр. брота́ти ’тс’. З *брътати (< *о‑брътати < *об‑рът‑ати да прэфікса об‑ і рътъ ’рот’). Бернекер, 92; Ільінскі, РФВ, 70, 274; Ваян, RÉS, 22, 9; Фасмер, 1, 219. Параўн. аброць.

Брыта́ць 2 ’заблытваць (ніткі)’ (Сцяц.). Відавочна, таго ж паходжання, што і брыта́ць 1 (гл.). Магчыма, не без уплыву дзеяслова блы́таць (гл.). Але не выключаецца, што брыта́ць ’блытаць, заблытваць’ < блытаць (з нерэгулярным ‑р‑ замест ‑л‑: параўн. брага́ць < блага́ць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vermíschen

vt

1) зме́шваць, пераме́шваць

2) (з)блы́таць

3) с.-г. скрыжо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fúschen

vi

1) махля́рыць, падме́ньваць, перакру́чваць

2) блы́таць, рабі́ць што-н. бесталко́ва [абы-я́к]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зме́шваць

1. (для атрымання сумесі) (ver)míschen vt, zusámmenmischen vt;

2. verwírren vt; in Únordung bríngen*;

3. (блытаць) verwéchseln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Плэ́тацца ’блытацца (пад нагамі)’ (ашм., Сцяшк. Сл.). У выніку кантамінацыі лексем плёнтацца і блытаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Закры́пацца ’заблытаць’ (Сл. паўн.-зах.). За + крыпаць + ца; крыпаць ’блытаць’ < літ. krypúoti (Лаўчутэ, Сл. балт., 69).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мытлява́ць ’цыраваць’ (свісл., Сцяшк. Сл.). З польск. metlować ’блытаць, перашкаджаць, рабіць замяшанне’, люблінск. mytlač śe ’заікацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)