krętanina

ж.

1. блытаніна;

2. хітрыкі, выкрут;

3. махлярства, круцельства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pomieszanie

н.

1. змяшанне;

2. блытаніна;

pomieszanie zmysłów — вар’яцтва, шаленства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chaos, ~u

м. хаос; беспарадак; блытаніна;

chaos uczuć — хаoс пачуццяў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ста́йня, ‑і, ж.

Памяшканне для коней, канюшня. Конюх выпускае з стайні коней На вясёлы вадапойны збор. Астрэйка. Са стайні конюх вывеў на шпацыр варанога жарабца. Чарнышэвіч.

•••

Аўгіевы стайні (канюшні) — пра вельмі забруджанае памяшканне, а таксама аб справах, у якіх пануе поўнае бязладдзе, блытаніна (ад грэчаскага міфа пра стайні цара Аўгія, што не чысціліся 30 год і былі вычышчаны Гераклам за адзін дзень).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

welter

[ˈweltər]

1.

n.

сумбу́р, бязла́д -у m., блытані́на f.

2.

v.i.

1) патана́ць, бо́ўтацца, валя́цца

2) уздыма́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mętlik

м. разм. блытаніна; неразбярыха;

mętlik w głowie — туман у галаве

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tangle

[ˈtæŋgəl]

1.

v.t.

1) блы́таць, зблы́тваць (ні́ткі)

2) заблы́тваць; зьбіва́ць з панталы́ку

2.

v.i.

1) заблы́твацца

2) бі́цца, свары́цца

3.

n.

1) не́шта заблы́танае

2) блытані́на f.

a tangle of contradictory statements — блытані́на супярэ́члівых выка́званьняў

3) ку́длы pl., скудла́чаныя валасы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Verwírrung

f -, -en

1) блытані́на, беспара́дак, вэ́рхал

2) збянтэ́жанасць

in ~ geráten* — збянтэ́жыцца

~ stíften — уно́сіць блытані́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

смеше́ние ср.

1. (действие) змяшэ́нне, -ння ср., неоконч. зме́шванне, -ння ср.;

2. (смесь) мешані́на, -ны ж.;

3. перен. (разных понятий) блытані́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плутуха́ць ’ілгаць’, ’заблытваць’, ’бадзяжнічаць’, шушукацца ’заблытвацца ў чым-н.’, ’блытацца’, ’выбірацца з цяжкай сітуацыі’, ’круціцца каля каго-н.’ (Нас.), плутуханьие ’блытаніна’ (Юрч. Вытв.); рус. смал. плутухаться ’бадзяцца без мэты’, ’ледзь перасоўвацца, заплятацца (пра ногі)’. Лексема ўтворана пры дапамозе экспрэсіўна^ суф. ‑ух‑а‑ ад тушаць (гл.). Параўн. рус.: вершухаться, вертугаться ’круціцца, вярцецца’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)