Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Моўрыць ’знаходзіцца ў стане панурасці, абыякавасці (напр., аб карове, калі яна не есць)’ (ТС). Балтызм. Параўн. літ.mauróti ’раўці’, ’румзаць’, ’плакаць’, maũrinti ’валачыся, плесціся па гразі’, maurióti ’блукаць, бадзяцца’, maũryti ’плесціся па гразі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
праблука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1.Блукаць некаторы час. Пеця да цямна праблукаў на беразе рэчкі, а начаваў пад дзедавай паветкай.Ракітны.
2. Тое, што і праблудзіць. Ад Залужжа да хутара па добрай дарозе дык паўгадзіны хадзьбы, а ў такую завею можна праблукаць па полі да ночы і на хутар не трапіць.Гроднеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rove
[roʊv]
v.i.
вандрава́ць, блука́ць, бадзя́цца
to rove over the fields and woods — бадзя́цца па палёх і лясо́х
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Блудзі́ць. Рус.блуди́ть, укр.блуди́ти, польск.błądzić ’блукаць, блудзіць; грашыць, памыляцца’, чэш.blouditi, ст.-слав.блѫдити, балг.блъдя́, серб.-харв.блу́дити і г. д. Прасл.blǫditi (ітэратыўная форма да blęsti blędǫ ’памыляцца’: ст.-слав.блѧсти блѧдѫ, ст.-рус.блясти бляду і г. д. І.‑е. *bhlendh‑: *bhlondh‑ ’цямнець; вечарэць; змяркацца; бянтэжыць, памыляцца’. Параўн. літ.blandùs ’хмуры’, blañdas ’хмурасць; пацямненне розуму’; blandýtis ’хмурыцца; блукаць’, гоц.blandan ’перашкаджаць, мяшаць’, ст.-в.-ням.blentan ’асляпляць’ і г. д. Слаўскі, 1, 36; Траўтман, 34; Буга, РФВ, 70, 100; Бернекер, 61; Махэк₂, 56–57; Фасмер, 1, 177. Параўн. яшчэ блудзя́га ’хітрун; уцякач’, блу́дны ’бадзяжны (пра скаціну)’ (Нас.).