Beton

[be'tɔ̃:]

m -s, -s i -e бето́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шлакабето́н, ‑у, м.

Лёгкі бетон, прыгатаваны з сумесі цэменту, шлаку і пяску. Зарэчча раскінулася абапал бальшака добрымі пяцісценнікамі і белымі домікамі са шлакабетону. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газабето́н

(ад газ​1 + бетон)

лёгкі бетон наздраватай структуры, які атрымліваюць, уводзячы ў бетонную сумесь газаўтваральныя рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

армі́раваць тэх armíeren vt, áusrüsten vt; буд bewéhren vt (бетон)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

армапластабето́н

(ад лац. armo = напаўняю + гр. plastos = вылеплены + бетон)

бетон, у якім вяжучымі рэчывамі з’яўляюцца некаторыя сінтэтычныя смолы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

схо́пліванне н тэх Féstwerden n -s; Ábfinden n -s (пра бетон)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бетані́т

(ад бетон)

ппучны камень, зроблены з бетону.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

папярэ́дне прысл vórläufig, vorhér;

папярэ́дне нагрэ́ты vórgewärmt;

папярэ́дне напру́жаны бето́н Spánnbeton [-toŋ] m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Spánnbeton

[-to:n] і [-tɔ˜:]

m -s, -s i -e буд. папярэ́дне напру́жаны бето́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прысце́нны, ‑ая, ‑ае.

Які размяшчаецца каля сцяны, пры сцяне. Паклаўшы часопіс на прысценную сетачку, Ганна пацягнула коўдру да самае шыі. Дубоўка. Бетон .. асцярожна засыпалі, укладвалі ў падрыхтаваныя ў катлаване формы і ў вузкія шчыліны прысценнай апалубкі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)