prper

a чы́сты, акура́тны, аха́йны, бездако́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

крышта́льны

(гр. krystallinos)

1) які складаецца з крышталёў, мае форму крышталя;

2) перан. празрысты, светлы, чысты;

3) перан. бездакорны, беззаганны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

nbescholten

a бездако́рны

~er Ruf — бездако́рная рэпута́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stainless [ˈsteɪnləs]adj.

1. незапля́млены;

stainless knives нажы́ з нержаве́йкі

2. бездако́рны, сумле́нны;

a stainless reputation бездако́рная рэпута́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nieposzlakowany

nieposzlakowan|y

бездакорны, беззаганны;

~a uczciwość — бездакорная сумленнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

immaculate

[ɪˈmækjələt]

adj.

1) незапля́млены, чысьцю́сенькі, чысьцю́ткі

2) бязгрэ́шны, чы́сты

3) Biol. няпля́місты

4) беззага́нны, бездако́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inwandfrei

1.

a бездако́рны, беззага́нны

2.

adv бездако́рна, беззага́нна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spotless [ˈspɒtləs] adj.

1. чы́сты;

a spotless room чы́сты пако́й

2. незапля́млены, беззага́нны, бездако́рны;

a spotless reputation бездако́рная рэпута́цыя

3. без пля́маў, без кра́пінак (пра жывёл)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крышта́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і крышталічны. Крыштальная каніфоль.

2. перан. Празрысты, светлы, чысты. Мне ногі змываюць крыштальныя росы. Колас. А рэчка .. пеніцца Крыштальнаю вадой. Кляшторны.

3. перан. Бездакорны, беззаганны (пра некаторыя дадатныя якасці чалавека, а таксама пра чалавека з такімі якасцямі). У п’есе «Канец дружбы» створан яскравы, глыбокі вобраз камуніста Карнейчыка — чалавека крыштальнага сумлення, высокай ідэйнасці і прынцыповасці, да канца адданага справе партыі. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niepokalany

niepokalan|y

1. бездакорны, беззаганны, незаплямлены;

2. бязгрэшны, чысты, нявінны;

~e poczęcie рэл. Святое зачацце; Беззаганнае зачацце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)