раздаба́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Займацца пустымі разважаннямі, пустой размовай; балбатаць. — Во! — матку ў .. [Міхаль] галавой. — Сяргей па гліну паехаў!.. А вы раздабарваеце... Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тараба́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм. Займацца пустымі размовамі, балбатаць. Брыгадзір нешта вельмі доўга абціраў ногі, потым тарабарыў з гаспадыняй і з Галяй. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bábbeln

vi разм. балбата́ць, мало́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwadroníeren

vi разм. балбата́ць, хвалі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чу́фкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і чуфыкаць. У канцы лютага пачынаюць у бярэзніку час ад часу чуфкаць і балбатаць цецерукі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

babble​2 [ˈbæbl] v.

1. балбата́ць

2. лапата́ць

3. цурча́ць, цурчэ́ць (пра ваду)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

burble [ˈbɜ:bl] v. (on/about)

1. BrE мармыта́ць; балбата́ць

2. бульката́ць (пра ручай)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trajkotać

незак. разм. балакаць, балбатаць, тарахцець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

балбатну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Аднакр. да балбатаць (у 3 знач.). Ну, балбатнуў, і так ён [Суслік] быў нядужы, Ды закруцілася ад хмелю галава. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pláppern

vt, vi балбата́ць, лапата́ць, траската́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)