міжгаро́дні Fern-; Überland-;

міжгаро́дні аўто́бус Überlandbus m -ses, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ЛАЗ,

марка аўтобусаў. Выпускаюцца Львоўскім аўтобусным з-дам (Украіна) з 1957. Вырабляюцца гарадскія, прыгарадныя, міжгароднія і турыстычныя аўтобусы з дызельнымі рухавікамі Мінскага маторнага з-да (з 1995), а таксама тралейбусы (з 1977).

Да арт. ЛАЗ: гарадскі аўтобус ЛАЗ-52523.

т. 9, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

double-decker [ˌdʌblˈdekə] n.

1. двухпавярхо́вы аўто́бус, даблдэ́кер

2. AmE двухслаёвы са́ндвіч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

довози́ть​I несов. даво́зіць;

авто́бус дово́зит тепе́рь до шко́лы аўто́бус даво́зіць за́раз да шко́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарго́вы, -ая, -ае.

1. Наступны за папярэднім.

Чарговае заданне.

Ч. аўтобус будзе праз гадзіну.

2. Які адбываецца рэгулярна, у пэўнай паслядоўнасці.

Чарговая сесія.

3. Які паўтараецца рэгулярна час ад часу.

Чарговая сустрэча.

|| наз. чарго́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przegubowiec

м. разм. сучленены аўтобус (тралейбус)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канду́ктар м. Scháffner m -s, -;

аўто́бус без канду́ктара scháffnerloser Bus

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Накуры́ць ’напыліць’: Накурыў ужо пʼаском аўтобус (свісл., Сцяшк. Сл.), параўн. таксама: аж пыл курыць (ТСБМ). Да курыць ’пускаць дым, куродыміць’, магчыма, пад уплывам польск. kurz ’пыл’ ці kurzyć ’пускаць пыл’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́паўзці, -зу, -зеш, -зе; вы́паўз, -зла; -зі; зак.

1. Выйсці паўзком, паўзучы.

В. праз шчыліну.

2. Павольна рухаючыся, з’явіцца.

З травы выпаўзла вужака.

З-за гары выпаўз аўтобус (перан.).

|| незак. выпаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпо́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дскакам, прысл.

Разм. Падскокваючы (бегчы, перамяшчацца). Дзяўчынка не стала чакаць, пакуль адыдзе аўтобус — пабегла подскакам, на адной назе, далей. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)