kanciarz

м. разм. ашуканец, махляр, шалыга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Машэннік ’несумленны чалавек, ашуканец’ (ТСБМ, Бяльк., Шат., Растарг.). Ст.-рус. мошенникъ ’чалавек, які шыў кашалькі’ > ’які краў кашалькі, мошны’ > ’ашуканец, падманшчык’. Да машна́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Gáuner

m -s, - махля́р, круце́ль, ашука́нец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Defraudánt

m -en, -en ашука́нец; марнатра́ўца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schwíndler

m -s, - махля́р, ашука́нец, аферы́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

two-timer [ˌtu:ˈtaɪmə] n. infml

1. няве́рны муж, няве́рная жо́нка

2. падма́ншчык; падма́ншчыца; ашука́нец; ашука́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жу́лік, ‑а, м.

Злодзей, які займаецца дробнымі пакражамі. // Разм. Махляр, ашуканец. А стараста, трэба сказаць, быў жулік: прыпісваў лішніх рабочых, каб іх плату палажыць сабе ў кішэню. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злы́день обл. злы́дзень, -дня м.; (плут) ашука́нец, -нца м., махля́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Акушэ́нец ’махляр’ (Касп.) да ашуканец. Гл. ашукаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мазу́рык, ‑а, м.

Разм. Злодзей, махляр, ашуканец. Юрый маўчаў. У ім закіпала злосць. Гэты мазурык [Плішчынскі], які перад вайной трапіў у лагер за дробную кражу, хоча выставіць сябе яго выратавальнікам. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)