о́бер-офице́р воен. о́бер-афіцэ́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флаг-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да флагмана (у 1 знач.), напр.: флагад’ютант, флаг-афіцэр, флаг-капітан, флаг-лейтэнант.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Станкевіч Р. (афіцэр) 5/214

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ура́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. У царскай арміі: казацкі унтэр-афіцэр.

2. У царскай Расіі: ніжэйшы чын павятовай паліцыі.

|| прым. ура́дніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карне́т¹, -а, М -не́це, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

У царскай арміі: афіцэрскі чын у кавалерыі, роўны падпаручніку пяхоты, а таксама афіцэр, які меў гэты чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

oficer

м. афіцэр;

oficer zawodowy — кадравы афіцэр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

у́нтер-офице́р уст., воен. у́нтэр-афіцэ́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штаб-офице́р воен., уст. штаб-афіцэ́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

non-commissioned officer [ˌnɒnkəmɪʃndˈɒfɪsə] n. сяржа́нт, у́нтэр-афіцэ́р, ваеннаслу́жачы сяржа́нцкага саста́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

коннагвардзе́ец, ‑дзейца, м.

1. Салдат або афіцэр лейб-гвардыі коннага палка ў дарэвалюцыйнай Расіі.

2. Салдат або афіцэр гвардзейскай кавалерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)