старгаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. старгаві́ца
Р. старгаві́цы
Д. старгаві́цы
В. старгаві́цу
Т. старгаві́цай
старгаві́цаю
М. старгаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трасаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. трасаві́ца
Р. трасаві́цы
Д. трасаві́цы
В. трасаві́цу
Т. трасаві́цай
трасаві́цаю
М. трасаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трасаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. трасаві́ца
Р. трасаві́цы
Д. трасаві́цы
В. трасаві́цу
Т. трасаві́цай
трасаві́цаю
М. трасаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асэ́сар, -а, м. (гіст.).

Судовая службовая асоба, засядацель.

○

Калежскі асэсар — цывільны чын восьмага класа, а таксама асоба, якая мела гэты чын, у царскай Расіі.

|| прым. асэ́сарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бата́н

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бата́н батаны́
Р. батана́ батано́ў
Д. батану́ батана́м
В. батана́ батано́ў
Т. батано́м батана́мі
М. батане́ батана́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

warrantee [ˌwɒrənɪˈti:] n. law асо́ба, яко́й дае́цца гара́нтыя; асо́ба, яку́ю бяру́ць на пару́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сакрата́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Асоба, якая вядзе справаводства, канцылярыю ўстановы або перапіску і справы прыватнай асобы.

Асабісты с.

2. Асоба, што піша пратакол схода.

3. Выбарны кіраўнік арганізацыі.

Генеральны с.

ААН.

4. Адказная асоба, якая вядзе арганізацыйна-выканаўчую работу.

Вучоны с. інстытута.

|| прым. сакрата́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каміса́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Кіруючая асоба з грамадска-палітычнымі або адміністрацыйнымі функцыямі (у перыяд 1918—1942 гг. — палітычны кіраўнік воінскай часці.).

Брыгадны к.

2. Асоба, якая ўзначальвае ваенны камісарыят.

Ваенны к.

3. У студэнцкіх будаўнічых атрадах: асоба, якая адказвае за арганізацыйна-выхаваўчую работу.

|| прым. каміса́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аптыміза́тар

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аптыміза́тар аптыміза́тары
Р. аптыміза́тара аптыміза́тараў
Д. аптыміза́тару аптыміза́тарам
В. аптыміза́тара аптыміза́тараў
Т. аптыміза́тарам аптыміза́тарамі
М. аптыміза́тары аптыміза́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́кер

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́кер бу́керы
Р. бу́кера бу́кераў
Д. бу́керу бу́керам
В. бу́кера бу́кераў
Т. бу́керам бу́керамі
М. бу́керу бу́керах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)