трасаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. трасаві́ца
Р. трасаві́цы
Д. трасаві́цы
В. трасаві́цу
Т. трасаві́цай
трасаві́цаю
М. трасаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)