Пастаяўшы некаторы час, выдзеліць асадак (пра вадкасць). [Геня:] — Я чакаў, калі састоіцца вада.Якімовіч.// Стоячы, дайсці да такой ступені, каб зверху сабралася смятана (пра малако). Малако састоялася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юра́га Пласт мулу ў вадзе; асадак (Мсцісл.Юрч.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
каагуля́т
(лац. coagulatus = зацвярдзелы, згушчаны)
асадак, які ўтвараецца ў калоідным растворы пры каагуляцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фуз, ‑у, м.
Разм.
1.Асадак у чым‑н.; рознае смецце. У мутнай вадзе многа фузу. Жыта звеялі, а фуз застаўся. З шарсцянога фузу рабілі лямец. Як выцадзяць воск, застаецца адзін фуз. □ І за рэчку трэба брацца. Заплыла фузам.Лужанін.
2.перан. Негатыўны асадак на душы, непрыемны перажытак. Трэба абавязкова паехаць да сябра і крыху праветрыцца і скінуць той фуз, які патрошку пачынае ўжо набірацца.Колас.// Што‑н. нежыццёвае, непатрэбнае. Кампазітар, меней фузу, — Тромкай, брат, пра кукурузу.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
osad, ~u
м.
1.асадак;
osad na dnie retorty — асадак на дне рэторты;
2.геад. нанос;
osad mułu — нанос мулу (глею)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прэцыпіта́т
(лац. praecipitatus = скінуты ўніз)
1) асадак;
2) фосфарнае ўгнаенне ў выглядзе белага парашку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
падо́нкімн.
1. (асадак) Bódensatz m -es, -sätze;
2.перан.мн.гл. падонак
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Késselstein
m -(e)s аса́дак, на́кіп (на катле)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wólkig
a
1) во́блачны
2) му́тны (пра асадак)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ко́паць, ‑і, ж.
Асадак дыму; сажа. Сцены ўнутры там-сям былі яшчэ задымлены, але збольшага дажджы ўжо змылі ўедлівую чорную капаць.Мележ.Слуп чорнага дыму падымаўся над лесам і слаўся па балоце густой копаццю.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)