рэ́туш, -ы, ж.

Выпраўленне малюнка, адбітка на фатаграфічных негатывах і здымках, іх спецыяльная апрацоўка для паляпшэння пры друкаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суме́сны, -ая, -ае.

Які ажыццяўляецца разам; агульны.

Сумесная апрацоўка зямлі.

Сумесна (прысл.) абмеркаваць план.

|| наз. суме́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыставы́, -а́я, -о́е.

1. Перапісаны, перароблены начыста; выпраўлены.

2. Прызначаны для канчатковай апрацоўкі дэталей (спец.).

Ч. разец.

Чыставая апрацоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́л¹, -у, м.

1. гл. апаліць.

2. Паліва (дровы, драўнінныя адходы, торф і пад.).

3. Апрацоўка гліняных вырабаў высокай тэмпературай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obróbka

ж. апрацоўка;

obróbka mechaniczna — механічная апрацоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cultivation [ˌkʌltɪˈveɪʃn] n.

1. апрацо́ўка (глебы), культыва́цыя

2. выро́шчванне, развядзе́нне (раслін)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пескаструме́нны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да апрацоўкі пры дапамозе пяску, які б’е пад моцным напорам паветранага струменя.

П. апарат.

Пескаструменная апрацоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфалія́цыя, ‑і, ж.

Апрацоўка раслін дэфаліянтамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культыва́цыя, ‑і, ж.

Апрацоўка глебы культыватарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обрабо́тка ж.

1. в разн. знач. апрацо́ўка, -кі ж.;

артиллери́йская обрабо́тка пере́днего кра́я оборо́ны проти́вника артылеры́йская апрацо́ўка пярэ́дняга кра́ю абаро́ны праці́ўніка;

механи́ческая обрабо́тка механі́чная апрацо́ўка;

терми́ческая обрабо́тка тэ́рмічная апрацо́ўка;

2. апрацо́ўка, -кі ж., урабля́нне, -ння ср.;

3. настро́йванне, -ння ср., угаво́рванне, -ння ср.;

4. абла́джванне, -ння ср.; см. обраба́тывать;

◊

взять в обрабо́тку узя́ць у рабо́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)