wyczuć

зак. адчуць; пачуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uczuć

зак. адчуць; пачуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poczuć

зак. пачуць; адчуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адчу́ты

1. почу́вствованный, ощущённый; испы́танный;

2. ощущённый; испы́танный;

1, 2 см. адчу́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ачамрэ́ць ’адчуць слабасць, страціць прытомнасць’, ’учадзець, адурэць’ (КСТ). Гл. чамрэць ’слабець’, параўн. ачмурэць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разагрэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца; зак.

1. Стаць цёплым, гарачым; нагрэцца.

Суп разагрэўся.

2. Адчуць цяпло ў сваім целе, сагрэцца (разм.).

Р. ў рабоце.

|| незак. разаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

предвкуси́ть сов. пасмакава́ць напе́рад, адчу́ць (смак) напе́рад; паце́шыцца напе́рад; прадчу́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́цверазіцца, ‑ражуся, ‑разішся, ‑разіцца; зак.

Стаць, адчуць сябе цвярозым; працверазіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усумні́цца, -ню́ся, -ні́шся, -ні́цца; -ні́мся, -ніце́ся, -ня́цца; зак., у кім-чым і без дап.

Адчуць сумненне, пачаць сумнявацца ў кім-, чым-н.

У. ў праўдзівасці пачутага.

Пачуў і ўсумніўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прашатрава́цца ’абцерціся’, ’хадзіць туды-сюды, прабегчыся, каб адчуць рух (аб кані)’ (Федар. 7). Гл. шатраваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)