coincide

[,koʊɪnˈsaɪd]

v.i.

1) супада́ць, адбыва́цца ў ты́м са́мым ча́се

2) адпавяда́ць дакла́дна; згаджа́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

correspond

[,kɔrəˈspɑ:nd]

v.i.

1) адпавяда́ць; быць адпаве́дным, аналягі́чным; пагаджа́цца з чым

2) лістава́цца, перапі́свацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адслужы́ць, -лужу́, -лу́жыш, -лу́жыць; -лу́жаны; зак.

1. Прабыць на службе, папрацаваць нейкі час.

А. дваццаць гадоў у лясніцтве.

2. Адбыць тэрмін вайсковай службы; скончыць служыць.

А. два гады ў арміі.

3. Службай адплаціць, адрабіць за што-н.

А. за шкоду.

4. Зрабіцца непрыгодным, перастаць адпавядаць свайму прызначэнню.

5. Адправіць набажэнства.

А. імшу.

|| незак. адслу́жваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канды́цыя

(лац. condicio = умова, патрабаванне)

норма, якасць, якім павінен адпавядаць той ці іншы тавар, матэрыял (напр. пасяўная к. насення).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГОМАЦЭНТРЫЧНЫ ПУЧО́К прамянёў, пучок светлавых прамянёў, якія (самі або іх прадаўжэнні) перасякаюцца ў адным пункце. Хвалевая паверхня, што адпавядае гомацэнтрычнаму пучку, — сфера, яе цэнтр — пункт перасячэння гомацэнтрычнага пучка. Відарыс аптычны будзе дакладна адпавядаць арыгіналу (кожнаму пункту арыгінала адпавядае пэўны пункт відарыса), калі гомацэнтрычны пучок пасля праходжання праз аптычную сістэму пераўтвараецца ізноў у гомацэнтрычны.

т. 5, с. 331

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дапасава́цца, ‑суецца; незак.

1. Узгадняцца з чым‑н., адпавядаць чаму‑н. Не заўсёды ў рамане паводзіны і ўчынкі героя дапасуюцца да яго характару, адпавядаюць яго псіхалагічнаму партрэту. Хромчанка.

2. Стаяць у аднолькавым родзе, ліку, склоне або асобе з галоўным словам (пра залежнае слова). Прыметнік дапасуецца да назоўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устарэ́ць, ‑эе; зак.

Перастаць адпавядаць сучасным патрабаванням, выйсці з ужытку, моды. Устарэла мадэль станка. □ [Пушкоў:] — Ісціна, што любоў і голад правяць светам, устарэла. Гаўрылкін. [Настаўнік:] — У тваіх вершах усё вельмі проста, вельмі ўсё зразумела. Цяпер гэта не ў модзе, устарэла. Бялевіч. Кінь, Ілья, пустое дзела! Твая тэхніка ўстарэла. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

harmoníeren

vi (mit D) гармані́раваць, адпавяда́ць (адзін другому); ла́дзіць (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fulfil(l)

[fʊlˈfɪl]

v.t.

1) выко́нваць (абяца́ньне, абавя́зак, кантра́кт)

2) ажыцьцяўля́ць; здавальня́ць (вымо́гі); адпавяда́ць (умо́вам, мэ́це)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accord​2 [əˈkɔ:d] v. fml (with) адпавяда́ць, знахо́дзіцца ў адпаве́днасці;

His principles and actions do not accord. Яго прынцыпы і дзеянні не стасуюцца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)