wtajemniczyć

зак. азнаёміць, адкрыць, паінфармаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

успаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак.

1. што. Распароўшы, адкрыць.

У. мяшок.

2. каго (што). Рана падняць, разбудзіць або ўзагнаць са свайго месца (разм.).

Сёння ўспаролі мяне на досвітку.

У. курыцу з гнязда.

|| незак. успо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.

Разм. Адкрыць якую‑н. частку цела, падняўшы вопратку. Лыткі загаліў, а шчупака не злавіў. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкрыццё ср.

1. откры́тие; посвяще́ние (кого во что); см. адкры́ць;

2. (научное и т.п.) откры́тие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dig out, dig up

а) адкапа́ць, вы́капаць

б) даве́дацца, адкры́ць, вы́найсьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Размундзе́рыць ’адкрыць так, каб быў доступ да чаго-небудзь’ (Нар. Гом.). Семантычная інавацыя на базе мундзі́р (гл.) праз ’зняць мундзір’ > ’зняць верхняе покрыва’ > ’раскрыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адаткну́ць, ‑ткну, ‑ткнеш, ‑ткне; ‑ткнём, ‑ткняце; зак., што.

Разм. Адкрыць, выцягнуўшы корак, затычку. Зіна.. адаткнула пляшку, нахіліла над кубачкам, а малако не палілася. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкаркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Выняць корак, затычку з чаго‑н.; адаткнуць, адкрыць. Аднекуль паявілася шклянка, Пачосак адкаркаваў пляшку і наліў поўную Андрэю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odsłonić

зак.

1. адкрыць;

2. выявіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

open one’s eyes to something

адкры́ць каму́-н. во́чы на што-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)