аблана́, нескл., м.

Абласны аддзел народнай асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарана́, нескл., м.

Гарадскі аддзел народнай асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

райана́, нескл., м.

Раённы аддзел народнай асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эацэ́н, ‑у, м.

Сярэдні аддзел палеагенавай сістэмы.

[Ад грэч. ēōs — ранішняя зара і kainós — новы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́бы, -ая, -ае.

1. Які мае спецыяльныя функцыі, спецыяльнае прызначэнне.

А. аддзел.

Асобае даручэнне.

2. Адметны, не падобны да іншых, асаблівы.

Асобая думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сакратарыя́т, -а, М -рыя́це, м.

1. Арганізацыйна-выканаўчы орган, аддзел пры ўстанове ці арганізацыі для вядзення бягучых спраў.

2. Супрацоўнікі такога аддзела, органа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсе́кцыя, ‑і, ж.

Аддзел, які з’яўляецца часткай секцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энтамало́гія, ‑і, ж.

Аддзел заалогіі, які вывучае насякомых.

[Ад грэч. éntomon — насякомае і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільматэ́ка, -і, ДМ -тэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.

Установа або аддзел установы, дзе збіраюць і захоўваюць фільмы; збор кінастужак.

|| прым. фільматэ́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літало́гія, ‑і, ж.

Аддзел геалогіі, які вывучае асадкавыя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)