адсука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і ‑сучу, ‑сучаш, ‑суча; зак., што.

1. Рассукаўшы, аддзяліць. Адсукаць нітку.

2. Адбіць, адматаць з цэўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odbić

зак.

1. адбіць;

odbić cios — адбіць (парыраваць) удар;

2. адлюстраваць, адбіць;

3. палігр. аддрукаваць;

4. навіг. адчаліць;

odbić dziewczynę (chłopaka) — адбіць у каго дзяўчыну (хлопца)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наадбіва́ць сов. (во множестве) отби́ть; см. адбі́ць 1, 4, 5, 7, 8, 9, 16

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vermíesen

vt сапсава́ць, адбі́ць ахво́ту (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ward​2 [wɔ:d] v. адбіва́ць, пары́раваць (удар); адво́дзіць (небяспеку)

ward off [ˌwɔ:dˈɒf] phr. v. : ward off a blow абарані́цца ад уда́ру, адбі́ць удар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адбо́й, -бо́ю, м.

1. гл. адбіць.

2. Сігнал (першапачаткова барабанны), які апавяшчае аб заканчэнні чаго-н.

А. паветранай трывогі.

3. перан. Перапынак у працы, дзеянні; спачын.

Біць (даць) адбой (таксама перан.: адмаўляцца ад свайго рашэння, думкі).

◊

Адбою няма (не будзе) ад каго-чаго (разм.) — вельмі многа каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

контрата́ка

(фр. contreattaque, ад contre = супраць + attaque = нападзенне)

сустрэчная атака, якую арганізоўваюць з мэтай адбіць наступленне праціўніка або самім перайсці ў наступленне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

odzwierciedlić

зак. [od-zwierciedlić] адлюстраваць, адбіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адахво́ціць, ‑ахвочу, ‑ахвоціш, ‑ахвоціць; зак., каго.

Прымусіць адвыкнуць ад чаго‑н.; адвучыць, выклікаць неахвоту да чаго‑н.; адбіць ахвоту хадзіць, рабіць што‑н., мець зносіны з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отшиби́ть сов., разг., прям., перен. адбі́ць;

у меня́ отши́бло па́мять безл. у мяне́ адбі́ла па́мяць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)