rewidować

незак.

1. аглядаць; абшукваць;

2. рабіць праўку, папраўляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

behold

[bɪˈhoʊld]

1.

v., -held, -holding

агляда́ць; назіра́ць, ба́чыць

2.

interj.

глядзі́! вось!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

examine

[ɪgˈzæmɪn]

v.t.

1) агляда́ць (ра́ну); разгляда́ць, правяра́ць

2) экзамэнава́ць (ву́чня)

3) дапы́тваць (сьве́дку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агляда́нне ср.

1. осма́тривание, осмо́тр м., обозре́ние;

2. осмо́тр м., освиде́тельствование;

3. приведе́ние в поря́док;

1-3 см. агляда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dúrchsuchen, durchsúchen

vt шука́ць; абшу́кваць; агляда́ць (багаж і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абсле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) агляд, праверку чаго‑н. Абследаваць раку. // Уважліва агледзець (аглядаць), азнаёміцца (знаёміцца) з чым‑н. Дзед жа Талаш з Нупрэем узялі на сябе задачу абследаваць пункты, што ляжалі па дарозе на мястэчка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камісава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак.; каго-што.

Разм.

1. Агледзець (аглядаць) каго‑н. на медыцынскай камісіі для вызначэння стану здароўя. Урачы ўважліва камісуюць дапрызыўнікаў.

2. Вызваліць (вызваляць) на медыцынскай камісіі ад ваеннай службы, работы і пад. па стану здароўя. Камісаваць раненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

badać

незак.

1. даследаваць, вывучаць;

badać preparaty na małpach — вывучаць дзейнасць прэпаратаў на малпах;

2. дапытваць;

3. аглядаць;

badać chorego — аглядаць хворага;

badać serce — правяраць сэрца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

beséhen

* vt агляда́ць, разгляда́ць

sich im Spíegel ~ — глядзе́цца ў люстэ́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Люстра́цыя ’перыядычнае апісанне дзяржаўных маёмасцей з мэтай вызначэння іх прыбытковасці ў зах. губернях царскай Расіі’ (ТСБМ), ст.-бел. люстрация ’праверка, інспекцыя’ запазычана са ст.-польск. lustracja ’кантроль, агляд’, якое з лац. lūstratio ’агляд’ < lūstrāre ’рабіць агляд, прыглядацца, аглядаць, вандраваць’ (Слаўскі, 4, 386; Булыка, Лекс. запазыч., 31). Крукоўскі (Уплыў, 80) памылкова называе крыніцай запазычання рус. люстрация.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)