Не́ўгалаў (неугылыу) ’не сваім голасам’ (Бяльк.), неўгблоўабыякава, нецікава’ (ТС). Да галава, параўн. народны выраз не браць у галаву ’не турбавацца, не клапаціцца’, аднак першае з адзначаных значэнняў застаецца нявытлумачаным (збліжэнне з галець, галёкаць ’крычаць’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пахоўрыць, полбу рыцьабыякава папрасці’ (ТС). Да рус. пск., цвяр. χάβρα ’разява’, ’неахайны’, пск. ’непаваротлівая жанчына’, якое Фасмер (3, 252) звязвае з ховря, хавронья ’свіння’ < ад імя ўласнага Хавронья, Февронья, якія з с.-грэч. Φεβρωνία.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

twopence [ˈtʌpəns] n. мане́та ў два пе́нсы;

It’s not worth twopence. Яму грош цана.

not to care/to give a twopence ста́віцца абыя́кава

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

contemn

[kənˈtem]

v.t.

1) пагарджа́ць, ста́віцца з пага́рдай; грэ́баваць

2) не паважа́ць, не надава́ць вагі; не зварача́ць ува́гі; ста́віцца абыя́кава

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нядба́йла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай, ж.

Разм. Той (тая), хто абыякава адносіцца да сваіх абавязкаў, да справы; лянівы. Нядбайлы не шануюць бацькавага і свайго нічога не здабываюць, а ў гаспадарлівых дзяцей нават дзедаўскае ў пашане, хоць усё зроблена па-свойму. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нядба́йны, ‑ая, ‑ае.

Які абыякава, нядобрасумленна адносіцца да сваіх абавязкаў, спраў; лянівы. Быў тут раней брыгадзірам чалавек нядбайны і ўсё давёў да крайнасці. Кулакоўскі. І сынам трохі нездаволены дзед: нядбайны. Паспаць любіць. То печы, то жонкі пільнуецца. Колас. // Які сведчыць аб чыёй‑н. абыякавасці, нядобрасумленнасці. Нядбайныя адносіны да працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безразли́чно

1. нареч. абыя́кава;

2. безл., в знач. сказ. усё адно́, усё ро́ўна;

э́то безразли́чно гэ́та ўсё адно́ (усё ро́ўна);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мімахо́дам, прысл.

1. Праходзячы, праязджаючы міма. Пастаяўшы крыху на месцы, нібы ў задуменні, зубр рушыць далей, абрываючы мімаходам маладыя галінкі ясеня. В. Вольскі.

2. Між іншым, выпадкова. — Нездарма ты аб трактары гаварыў, — кідае .. [Косціку] мімаходам рэпліку Ніна. Дуброўскі. — Што, едзеш куды? — нібы мімаходам спытала Макатрыха. — Угу-у, — абыякава адказаў Васіль. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

half-hearted [ˌhɑ:fˈhɑ:tɪd] adj.

1. нерашу́чы, нясме́лы;

a half-hearted protest нясме́лы пратэ́ст

2. абыя́кавы, незаціка́ўлены;

He was rather half-hearted about the suggestion. Ён паставіўся да прапановы абыякава.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

straw [strɔ:] n. сало́ма, сало́мінка

not to care a straw ста́віцца абыя́кава;

clutch/grasp at a straw хапа́цца за сало́мінку;

the last/final straw(that breaks the camel’s back) ≅ апо́шняя кро́пля (цярпе́ння)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)