binding

[ˈbaɪndɪŋ]

1.

n.

1) пераплёт -у m.

2) абшы́ўка, аблямо́ўка f.

2.

adj.

1) які́ зьвя́звае, злуча́е

2) які́ забавя́звае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БАЙДА́РКА, каяк,

вузкая лёгкая лодка без уключын, закрытая зверху палубай з люкамі для весляроў. Вяслуюць 2-лопасцевым вяслом, кіруюць рулём, які паварочваецца нагамі; вясляр размяшчаецца тварам у бок руху. Бываюць адзіночкі, двойкі, чацвёркі, васьмёркі (1, 2, 4, 8 весляроў). Адрозніваюць байдаркі спартыўныя і турысцкія з драўлянымі, метал. або пластмасавымі каркасамі, суцэльнымі ў першых і разборнымі ў другіх (абшыўка ў іх эластычная, з воданепранікальных матэрыялаў). Турысцкія байдаркі могуць аснашчацца парусамі і падвеснымі маторамі.

т. 2, с. 223

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Umhüllung

f -, -en

1) абало́нка

2) упако́ўка

3) тэх. абшыўка, пакрыццё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verblndung

f -, -en

1) асляпле́нне, уво́д у зман

2) буд. абшыўка, абліцо́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verklidung

f -, -en

1) абшыўка, абліцо́ўка, абкла́дка; аббі́ўка

2) пераапрана́нне

3) маскіро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ле́і1 ’падцяжкі ў штанах’ (Сцяшк.). Да шле́йкі (гл.).

Ле́і2 ’нашыўкі з моцнай тканіны або скуры на тых месцах пераважна кавалерыйскіх штаноў, якія хутка праціраюцца’, ’абшыўка ў штанах’ (ТСБМ, Сцяшк.; слуц., міёр., Нар. словатв.), польск. сувалк. lei̯a ’скурай абшытыя штаны’, podlejowaś spodnienaszyć lei. Паходзіць з франц. ’полка палатна, тканіна паміж пругамі’ (ТСБМ, 3, 33).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Beschlg

m -(e)s, Beschläge

1) абшыўка, абабі́ўка

2) падко́ва; падко́ўванне (коней)

3) армату́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

opuszka

ж.

1. падушачка (пальца);

2. мед. шарападобнае ўздуцце сасуда;

3. уст. апуха (футравая абшыўка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

welt

[welt]

1.

n.

1) рант -а m. (у абу́тку)

2) аблямо́ўка, абшы́ўка f.

3) informal піся́г -а́ m.

4) informal уда́р -у m.

2.

v.t.

1) аблямо́ўваць

2) informal паласава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obudowa

ж.

1. тэх. абшыўка; ашалёўка;

2. горн. умацаванне;

obudowa drewniana — драўлянае ўмацаванне;

obudowa metalowa — металічнае ўмацаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)