поноше́ние ср.

1. (действие) ганьбава́нне, -ння ср., знеслаўле́нне, -ння ср.;

2. (оскорбительные слова) ла́янка, -кі ж.; знява́га, -гі ж.; абра́за, -зы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dyshonor, ~u

м. кніжн. ганьба; знявага, абраза;

wyrządzić dyshonor — абразіць; зняважыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kränkung

f -, -en абра́за, знява́га, крыўда

éine ~ zúfügen — нане́сці знява́гу [абра́зу, крыўду]

éine ~ verschmérzen — сцярпе́ць крыўду [абра́зу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

despite

[dɪˈspaɪt]

1.

prep.

нягле́дзячы на, насу́перак, насупо́р

2.

n.

1) абра́за, кры́ўда f.

2) Archaic пага́рда f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abuse​1 [əˈbju:s] n.

1. няпра́вільнае ўжыва́нне, злоўжыва́нне;

abuse of power злоўжыва́нне ўла́дай;

drug abuse злоўжыва́нне нарко́тыкамі

2. здзек, знява́га;

human rights abuse парушэ́нне право́ў чалаве́ка

3. ла́янка, абра́за

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obelga

obelg|a

ж. знявага, абраза;

rzucić ~ę na kogo — абразіць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

insult

1. [ɪnˈsʌlt]

v.t.

1) абража́ць; зьневажа́ць; кры́ўдзіць

2) атакава́ць

2. [ˈɪnsʌlt]

n.

1) абра́за, кры́ўда, зьнява́га f.

2) Archaic напа́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

affront

[əˈfrʌnt]

1.

n.

абра́за f., зьнява́га f., афро́нт -у m.

2.

v.t.

1) публі́чна абража́ць, зьневажа́ць

2) глядзе́ць у тва́р (небясьпе́цы, сьме́рці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assault​1 [əˈsɔ:lt] n.

1. напа́д (таксама перан.);

sexual assaults напа́ды з мэ́тай згвалтава́ння

2. пры́ступ, ата́ка, штурм;

an assault on the capital штурм сталі́цы;

take by assault узя́ць шту́рмам;

assault and battery law абра́за дзе́яннем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апра́ва ж.

1. опра́ва;

акуля́ры ў залато́й ~ве — очки́ в золото́й опра́ве;

2. обрамле́ние ср.;

во́зера ў зялёнай ~ве ле́су — о́зеро в зелёном обрамле́нии ле́са;

3. церк. окла́д м.;

а. абраза́ — окла́д ико́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)