фра́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Вартасцю ў адзін франк. Франкавая манета. // Цаной у адзін франк. Франкавы абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

банке́т, -у, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.

Урачысты абед ці вячэра з нагоды якой-н. падзеі ці ў гонар каго-, чаго-н.

Б. у гонар 50-годдзя інстытута.

|| прым. банке́тны, -ая, -ае.

Банкетная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабе́даць zu Míttag éssen*; das Míttagessen be¦énden (закончыць абед)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зва́ны, -ая, -ае.

1. Які атрымаў запрашэнне.

З. госць.

2. З запрошанымі гасцямі.

З. абед.

◊

Так званы — ужыв. для выражэння ўмоўнага значэння, іранічных або адмоўных адносін да каго-, чаго-н.

Вунь яны, вашы так званыя спецыялісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dinner [ˈdɪnə] n. абе́д, вячэ́ра;

a formal dinner банке́т;

have dinner абе́даць; вячэ́раць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

white tie [ˌwaɪtˈtaɪ] n. бе́лы га́льштук (фрачны);

a white-tie dinner урачы́сты абе́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

luncheon

[ˈlʌntʃən]

n.

1) абе́д (афіцы́йны)

2) пераку́ска f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obiad, ~u

м. абед;

obiad proszony — званы абед;

jeść obiad — абедаць;

zostać na obiedzie — застацца на абед;

jestem po obiedzie — я паабедаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сервірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Падрыхтаваць (падрыхтоўваць) стол для абеду, вячэры і пад., расстаўляючы ў пэўным парадку пасуду, стравы. Сервіраваць стол для вячэры. □ Сервіравалі наш стол мы ўдваіх — я і Людміла Міхайлаўна. Васілёнак. // Падрыхтаваць (падрыхтоўваць), падаць (падаваць) на стол (абед, вячэру і пад.). Сервіраваць абед.

[Ад фр. servir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баль, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Вечар з танцамі і забавамі.

Выпускны б.

2. Вялікі званы абед.

3. перан. Нястомны разгул чаго-н. (рэакцыі, ваеншчыны і пад.).

○

Баль-маскарад — касцюміраваны вечар з танцамі.

|| прым. ба́льны, -ая, -ае.

Бальныя танцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)