перачапа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Дакрануцца па чарзе да ўсяго, многага або да ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праінфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., каго-што.

Правесці інфармацыю, паведаміць. Трэба праінфармаваць Франтавы камітэт аб настроях акопнікаў. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапільнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што і без дап.

Разм. Пільнаваць некаторы час. Прапільнаваць коней усю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасла́біць, ‑біць; безас. зак., каго.

Пра выдзяленні з арганізма вадкіх калавых мас пры ненармальнай рабоце кішэчніка. Хворага праслабіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працытава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Прывесці цытату (з чыйго‑н. твора), чыё‑н. выказванне. Працытаваць Коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́сьбіт, ‑а, М ‑біце, м.

Уст. Той, хто звяртаецца з просьбай, прашэннем да каго‑н. або куды‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прываро́тны, ‑ая, ‑ае.

У забабонных уяўленнях — які можа прывабіць, выклікаць любоў да каго‑н. Прываротны корань. Прываротнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Разм. Пхнуўшы, штурхнуўшы, прысунуць куды‑н., да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыра́іць, ‑раю, ‑раіш, ‑раіць; зак., каго-што і з інф.

Разм. Даць параду, параіць. Прыраіць хвораму марскі курорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычака́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., каго-чаго.

Разм. Тое, што і прычакаць. Ледзь прычакаўся.. [Алёшка] ранняга вячэрняга змроку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)