пераабра́ць, ‑бяру, ‑бярэш, ‑бярэ; ‑бяром, ‑бераце; зак., каго.

Тое, што і перавыбраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабучы́ць, ‑абучу, ‑абучыш, ‑абучыць; зак., каго.

Абучыць нанава, чаму‑н. іншаму; перападрыхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералупцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Разм. Моцна набіць, адлупцаваць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператамі́ць, ‑тамлю, ‑томіш, ‑томіць; зак., каго-што.

Вельмі ўтаміць; знясіліць. Ператаміць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагаві́ць, ‑гаўлю, ‑гавіш, ‑гавіць; ‑гавіце; зак., каго-што.

Тое, што і абогатварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрусі́ць, ‑рушу, ‑русіш, ‑русіць; зак., каго.

Прывіць каму‑н. рускую мову, звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безграшо́ўе, ‑я, н.

Разм. Недахоп грошай або адсутнасць іх у каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздо́льнік, ‑а, м.

Разм. Той, у каго няма шчаслівай долі; нешчаслівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кульну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Аднакр. да куляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лахма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; незак., каго-што.

Разм. Рабіць лахматым. Лахмаціць прычоску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)