гарачкапаніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які зніжае павышаную тэмпературу цела. Гарачкапаніжальны сродак. // у знач. наз. гарачкапаніжа́льнае, ‑ага, н. Лякарства, якое зніжае тэмпературу. Хвораму далі гарачкапаніжальнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жалабабру́хі, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразе: жалабабрухія малюскі — клас беспазваночных жывёл тыпу малюскаў (цела чэрвепадобнае, у большасці на брушным баку маецца прадаўгаватае паглыбленне).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́чыва, ‑а, н.

Тое, з чаго складаецца фізічнае цела; матэрыя. Арганічнае рэчыва. Выбуховае рэчыва.

•••

Абмен рэчываў гл. абмен.

Крытычны стан рэчыва гл. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чле́нік, ‑а, м.

Спец. Адна з рухомых частак, на якія дзеліцца цела некаторых жывёльных і раслінных арганізмаў; сегмент. Членікі вусікаў пчалы. Членікі саліцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ache1 [eɪk] n. боль;

a dull ache тупы́ боль;

I’ve got (a) toothache. Мне/у мяне баліць зуб;

My body was all aches and pains. Маё цела ўсё балела.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cube1 [kju:b] n. math.

1. куб (геаметрычнае цела)

2. куб, трэ́цяя ступе́нь лі́ку;

The cube of 3 is 27. 3 y ку́бе ро́ўна 27;

a cube root кубі́чны ко́рань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fizyka

ж. фізіка

fizyka ciała stałego — фізіка цвёрдага цела;

fizyka jądrowa — ядзерная (ядравая) фізіка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

артапеды́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да артапедыі. Артапедычнае лячэнне. // Прызначаны для лячэння якіх‑н. дэфармацый цела, для іх кампенсацыі. Артапедычная гімнастыка. Артапедычны абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баратэрапі́я, ‑і, ж.

Спец. Метад лячэння, пры якім штучна змяняецца атмасферны ціск, каб павялічыць папаўненне крывёй сасудаў якога‑н. органа або часткі цела чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́дзіцца, гіджуся, гідзішся, гідзіцца; незак.

Абл. Гадзіцца. За гэтыя суткі Лёдзя бадай што знелюбіла сама сябе, сваё цела, нават гідзілася дакрануцца да яго. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)