халадне́ць, ‑ее; незак.

Станавіцца халодным, халаднейшым (пра паветра, надвор’е). Было ўжо за поўнач, але паветра не толькі не халаднела, а, здавалася, нават цяплела. Маўр. Маці выбягае на ганак, пакінуўшы адчыненыя дзверы, і адразу ў хаце халаднее ад ядранага паветра. Кудравец. // перан. Траціць душэўную цеплыню, станавіцца абыякавым. [Маладая жанчына] глядзела ў акно, і вочы яе, жывыя, разумныя, увесь час мяняліся. То рабіліся вясёлыя і нібы смяяліся, то халаднелі, цямнелі. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кру́глый в разн. знач. кру́глы;

кру́глый год кру́глы (цэ́лы, уве́сь) год;

кру́глый отли́чник кру́глы выда́тнік;

кру́глый сирота́ кру́глы сірата́;

кру́глый дура́к кру́глы ду́рань;

кру́глая су́мма кру́глая су́ма;

кру́глый счёт кру́глы раху́нак;

кру́глые ци́фры кру́глыя лі́чбы;

за кру́глым столо́м за кру́глым стало́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прописа́ть сов., в разн. знач. прапіса́ць;

прописа́ть в кварти́ру сестру́ прапіса́ць у кватэ́ру сястру́;

прописа́ть больно́му табле́тки прапіса́ць хво́раму табле́ткі;

весь ве́чер прописа́л уве́сь ве́чар прапіса́ў;

прописа́ть в газе́те прост. прапіса́ць у газе́це;

прописа́ть и́жицу прапіса́ць і́жыцу; по́рткі скро́іць; гаро́ху засы́паць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перавярну́ць

1. гл пераварочваць;

2. (шукаючы што) durchwühlen vt;

3. разм (змяніць сэнс) entstllen vt, verdrhen vt, vernstalten; verfälschen vt (наўмысна);

перавярну́ць усё дагары́ нага́мі das Únterste zuberst khren, lles auf den Kopf stllen;

перавярну́ць уве́сь свет die Welt aus den ngeln hben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

scent2 [sent] v.

1. адчува́ць пах, чуць ню́хам; ню́хаць;

scent spring in the air адчува́ць пах вясны́ ў паве́тры

2. зню́хваць, праню́хваць;

scent treachery западо́зрыць здра́ду;

scent danger адчува́ць небяспе́ку

3. душы́ць, надушы́ць;

a handkerchief scented with lavender насо́ўка з па́хам лава́нды

4. напаўня́ць па́хам/во́дарам;

The roses scented the whole garden. Увесь сад быў напоўнены водарам ружаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ну́жа ’недахоп харчоў; патрэба’ (Нас.), ’галеча’ (Яруш.), ’сум’ (пін., Сл. ПЗБ), ’мухі (наогул насякомыя)’ (Ян.; Мат. Гом.), ’шасціножкі (камары, мошкі, сляпні, авалы, зыкі, мухі)’: Улетку нужа тавар эаедае (Некр.), сюды ж таксама нюжа ’галеча; рой мошак’ (Сержп., Грам.), укр. ну́жа ’вошы; мухі’, рус. ну́жа ’галеча, беднасць; неабходнасць; прымус; сверб’, польск. nędza ’галеча, бяда’, чэш. nouze ’тс’, славац. nudzą ’тс’, в.- і. н.-луж. nuza ’тс’, славен. nüja ’неабходнасць, патрэба’, серб.-харв. нржда ’тс’, макед. нужда ’тс’, балг. нужда ’тс’, ст.-слав. ноуѫда ’тс’. Прасл. *nudja ’патрэба, неабходнасць’ ад *nuditi, гл. нудзіць (Махэк₂, 402; Бязлай, 2, 230); паводле Фасмера (3, 88), роднаснае нуда, нудить. Зубаты (I, I, 312) выводзіць значэнне слова з ’мучыць, турбаваць, прыгнятаць’ і далей ’прымушаць’, чым і тлумачыцца увесь спектр значэнняў, блізкіх значэнню слова бяда. Змякчэнне н мае, відаць, экспрэсіўны характар. Сюды ж таксама ну́жнай мужык ’бедны мужык’ (Анім.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праспява́ць сов.

1. в разн. знач. пропе́ть; (исполнить — ещё) спеть;

п. калыха́нку — пропе́ть (спеть) колыбе́льную;

не́дзе ў двары́а́ў пе́вень — где́-то во дворе́ пропе́л пету́х;

2. (какое-л. время) пропе́ть;

а́ў уве́сь ве́чар — пропе́л весь ве́чер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сёрбаць несов.

1. в разн. знач. хлеба́ть;

с. капу́сту — хлеба́ть щи;

с. чай — хлеба́ть чай;

2. (пить небольшими глотками время от времени) прихлёбывать;

гаво́рачы, ён уве́сь час ~баў малако́ — разгова́ривая, он всё вре́мя прихлёбывал молоко́;

3. отхлёбывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зацалава́ць 1, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго-што.

Абсыпаць, пакрыць пацалункамі. Мы павіталіся з.. [малой], як дарослыя, а любасці ў маёй душы было настолькі больш, што мне, каб выказаць яе, трэба было б на рукі ўзяць, зацалаваць дзяўчынку, як дзіця. Брыль. // Стаміць пацалункамі. Сашка і цяпер памятаў, як.. [цётка] яго ледзь не зацалавала, як увесь час гладзіла па стрыжаных жорсткіх валасах. Ус.

зацалава́ць 2, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак.

Разм. Пачаць цалаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і без дап.

1. Закончыць ворыва; узараць увесь які‑н. участак. — Да чэрвеня яшчэ паспею даараць! — супакоіла.. [Зося] сябе і занялася другімі думкамі. Гартны. Папас і яшчэ два маладыя хлапцы хутка выехалі даараць кавалак жытнішча. Галавач. // Узараць да якога‑н. месца. Даараць да лесу. □ Дааралі [Пракоп з Мацвеем] да палка, павярнулі каня. Лобан.

2. Прапрацаваць на ворыве да якога‑н. часу. Даараць да самага вечара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)