Жарлюк ’рыба, праглынутая рыбай’ (мазыр., ЭШ, рук.). Ад дзеяслова жарля́ць з прадуктыўным на Брэстчыне (Сцяцко, Афікс. наз., 77) суфіксам ‑юк (параўн. знайдзюк). Гл. жарлі́ца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ко́рушка ’невялікая прамысловая рыба атрада селядцовападобных’ (ТСБМ). Ад фін. kuore (там жа, 2, 715). Запазычанне з фінскай мовы праз рускую (Шанскі, 2, 8, 342).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
cod
I [kɑ:d]
n., pl. cods or coll. cod
траска́ f. (ры́ба)
II [kɑ:d]
n.
1) Anat. машо́нка f.
2) струк -а́ m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
kipper
[ˈkɪpər]
1.
v.t.
салі́ць і сушы́ць ры́бу
2.
n.
1) со́леная вэ́нджаная ры́ба (асаблі́ва селядзе́ц)
2) ласо́сь-саме́ц у ча́се не́расту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
крыла́тка ж
1. уст (паліто) Hávelock [-və-] m -s, -s;
2. бат Flügelfrucht f -, -früchte;
3. заал (рыба) Rótfeuerfisch m -es, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Патакачы ’паплаўкі’ (бых., Мат. АС). З ⁺патакай ’той, хто патакае’, а ў дадзеным выпадку/паплавок хістаецца так, як тузае і хістаецца рыба. Да патакаць! (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Саза́н ’рачная прамысловая рыба сямейства карпавых’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Жук., Інстр. 2). Рус., укр. саза́н. З тур., казах. sazan ’тс’ (Міклашыч, 289; Фасмер, 3, 545).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гелікапрыён
(ад гр. heliks, -ikos = спіраль + prion = піла)
выкапнёвая акулападобная рыба, якая была пашырана ў палеазоі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гу́пі
(англ. guppy)
рыба атрада карпазубых, якая жыве ў прэсных водах Паўд. Амерыкі; разводзіцца ў акварыумах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
э́замус
(н.-лац. esomus)
рыба атрада карпападобных, якая пашырана ў дэльце ракі Ганг; вядома як акварыумная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)