вуго́р​II м. заал. (рыба) Aal m -(e)s, -e;

марскі́ вуго́р Séeaal m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мо́йва

(рус. мойва, ад фін. maiva дробная рыба)

марская рыба сям. корушкавых з падоўжаным і сплюснутым з бакоў целам; з’яўляецца аб’ектам промыслу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Sanior est pisce

Здаравейшы за рыбу*.

Здоровее рыбы.

бел. Яго і доўбняй не заб’еш. На яго ніякай немалы няма.

рус. Здоров как бык/боров. На нём хоть воду вози. Здоров как бык, и не знаю, как быть. Его сразу не похоронишь.

фр. Se porter comme le Pont-Neuf (Чувствовать себя как Но­вый Мост).

англ. As strong as a horse (Сильный, как конь).

нем. Gesund wie ein Fisch im Wasser (Здоров, как рыба в воде).

* У старажытнасці лічылі, што рыба ніколі не хварэе.

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

са́йра

(гр. sairos)

ціхаакіянская прамысловая рыба сям. макрэлешчупаковых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сала́ка

(фін. salaka)

дробная марская рыба сям. селядцовых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сала́ка ’дробная марская рыба сямейства селядцоў’ (ТСБМ). З рус. сала́ка, дзе таксама сала́га, салаку́ша; запазычанне з фін. salakka ’рыба Alburnus lucidus’, эст. salakas. Гл. Фасмер, 3, 549; Мызнікаў, Рус. гов. Обон., 191–192.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паква́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Разм. Тое, што і паквапіцца. Ніводзін злодзей не паквапіў бы на Тодарава каня. Крапіва. [Рыгор:] — Кашы падсыпаць трэба, На кашу рыба паквапіць... Кандрусевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маро́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад марозіць.

2. у знач. прым. Замарожаны. Марожаная рыба.

3. у знач. прым. Папсаваны марозам, мёрзлы. Марожаная бульба. Марожаны корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарча́к ​1, ‑а, м.

Рыба сямейства карпавых, якая водзіцца ў Дняпры, Прыпяці, Сажы, Заходняй Дзвіне, Нёмане.

гарча́к ​2, ‑а, м.

Травяністая расліна сямейства складанакветных, засухаўстойлівае ядавітае пустазелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дна (у 1 знач.). Проба доннага грунту. // Які жыве або які знаходзіцца на дне. Донны лёд. Донная рыба. Донныя травы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)