пад’ёмшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на пад’ёме чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пако́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца пакоўкай ​1 чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашыва́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца прашываннем, прашыўкай. Прашывальшчык падэшваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парке́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам або насцілам паркету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пескаструме́ншчык, ‑а, м.

Рабочы, які апрацоўвае што‑н. пескаструменным апаратам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

армату́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які вырабляе, устанаўлівае або абслугоўвае арматуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацынко́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па ацынкоўцы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабо́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца перабіраннем, сартаваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кла́дчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца кладкай (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаго́н, ‑а, м.

Рабочы, які дастаўляе крапёжны лес у забой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)