геапалі́тыка
(ад геа- + палітыка)
плынь у сацыялогіі, паводле якой пашырэнне геаграфічнага асяроддзя з’яўляецца рашаючым фактарам развіцця грамадства; выкарыстоўвалася нямецкім фашызмам для абгрунтавання захопніцкай палітыкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
натыві́зм
(ад лац. nativus = прыроджаны)
канцэпцыя, паводле якой здольнасць да ўспрымання прасторы і часу ўласціва чалавеку ад нараджэння і не развіваецца ў працэсе жыцця.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дакла́дванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакладваць 1 — далажыць 1.
дакла́дванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакладваць 2 — дакласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заяда́нне, ‑я, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. заядаць — заесці (у 2 знач.).
2. Дзеянне і стан паводле дзеясл. заядаць — заесці (у 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збліжэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. збліжаць — зблізіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. збліжацца — зблізіцца. Збліжэнне тэорыі з практыкай. Збліжэнне поглядаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разлажэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разлажыць 2 і стан паводле знач. дзеясл. разлажыцца 2.
2. Маральнае падзенне, упадак. Бытавое разлажэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спалучэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. спалучаць — спалучыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. спалучацца — спалучыцца. Спалучэнне зычных. Сінтаксічнае спалучэнне. Спалучэнне колераў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́канне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. тыкаць 1 — тыкнуць.
ты́канне 2, ‑я, н.
Разм. фам. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тыкаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хава́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. хаваць 1 і хавацца 1.
хава́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. хаваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
часа́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. часаць 1 (у 1, 2 знач.).
часа́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. часаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)