вы́сечы

1. ábholzen vt (лес, дрэвы);

2. (частку чаго-н) áushacken vt, heráushacken vt;

вы́сечы сук éinen Knórren heráushacken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прачаса́ць ábkämmen vt, dúrchhecheln vt (лён); dúrchkämmen vt (тс перан);

пяхо́та прачаса́ла лес die Infanteríe hat den Wald dúrchgekämmt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

разрэ́дзіць

1. spärlich ánordnen; líchten vt (лес, сад); с.-г. áusdünnen vt;

2. (паветра і г. д) verdünnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Verjüngung

f -, -en

1) амаладжэ́нне; абнаўле́нне

2) тэх. памяншэ́нне, скарачэ́нне

3) бат., лес. аднаўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Райсто́к ’зарослае балота, звычайна ў лесе’ (Сл. ПЗБ). Утворана ад ро́йста (гл.) пры дапамозе суф. ‑ок са значэннем зборнасці, а не памяншальнасці, параўн. асавок ’асіннік, асінавы лес’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напролёт нареч.

1. напралёт; (всё время) разг. уве́сь час, бесперапы́нна;

всю ночь напролёт шёл дождь усю́ ноч напралёт (бесперапы́нна) ішо́ў дождж;

все дни напролёт цэ́лымі дня́мі;

2. (насквозь) уст., прост. наскро́зь; (целиком, полностью) ца́лкам, по́ўнасцю; (о пуле — ещё) навы́лет;

пройти́ лес напролёт прайсці́ лес наскро́зь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сплошь нареч. (весь) уве́сь (чы́сты); (на всём протяжении) скрозь; (целиком) ца́лкам; (подряд) за́пар;

всё ле́то сплошь шли дожди́ усё ле́та ішлі́ дажджы́;

лес тяну́лся сплошь на не́сколько киломе́тров лес цягну́ўся (ішо́ў) скрозь на не́калькі кіламе́траў;

всё сплошь усё чы́ста;

◊

сплошь и ря́дом скрозь; ве́льмі ча́ста.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заро́сшы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. незал. пр. ад зарасці; зарослы. Цераз лес вяла нешырокая, заросшая травою дарога. Арабей. Салдаты здзіўлена глядзелі на змардаваных, заросшых шчаціннем людзей. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́сцішнасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць вусцішнага; цішыня, спакой. Лес поўніўся такой вусцішнасцю, што хацелася, як малому, дурасліва паваліцца ў снег ці закрычаць на ўвесь свет! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэ́ўца, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да дрэва; невялікае (звычайна маладое) дрэва. — Пойдзем у лес, накапаем дрэўцаў і пасадзім іх у ямкі, што вы сёння прыгатавалі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)