лабрадо́р

(англ. Labrador = назва паўвострава ў паўн.-ўсх. Канадзе)

мінерал групы палявых шпатаў, бясколерны, шэры або зеленаваты; выкарыстоўваецца ў будаўніцтве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікраклі́н

(ад мікра- + гр. klino = нахіляю)

пародаўтваральны мінерал групы палявых шпатаў белага, ружовага, буравата-жоўтага колеру; выкарыстоўваецца ў керамічнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

муко́іды

(ад лац. mucus = слізь + -оід)

складаныя бялкі з групы глікапратэідаў, якія змяшчаюцца ў рагавіцы, храстках, сліне, мачы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нары́т

(нарв. norit, ад Norge = Нарвегія)

магматычная горная парода групы габра, адметнай асаблівасцю якой з’яўляецца прысутнасць рамбічнага піраксену замест манакліннага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паранефрацы́ты

(ад пара- + гр. nephros = нырка + -цыты)

асобыя выдзяляльныя клеткі, якія знаходзяцца ўздоўж бакоў цела дробных плоскіх чарвей групы уданелідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ро́дый

(н.-лац. rhodium, ад гр. rhodon = ружа)

хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал серабрыста-белага колеру з групы плацінавых металаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ро́керы

(шв. raggare)

групы моладзі, якія раз’язджаюць на матацыклах і кідаюць выклік грамадству парушэннем правіл руху і грамадскіх норм паводзін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

секта́нт

(ад секта)

1) паслядоўнік якой-н. рэлігійнай секты;

2) перан. чалавек, які вылучаецца вузкімі інтарэсамі якой-н. замкнутай групы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стра́ус

(ням. Strauss)

буйная афрыканская птушка групы бескілявых, якая дзякуючы моцным двухпальцым нагам развівае хуткасць да 50 км у гадзіну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урабілі́н

(ад ура- + лац. bilis = жоўць)

жоўтае фарбавальнае рэчыва з групы жоўцевых пігментаў, што ўтвараецца ў кішэчніку; абумоўлівае колер мачы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)